บทที่ 035 ประธานเฉินขี้งอน

เฉินซิงเหย้าได้ยินที่เธอเตือน แต่กลับยิ้มเบาๆ ยังยิ้มอย่างมีความสุข ยื่นมือไปจับหน้าเธอ จับไปมา “เธอไม่รู้สึกว่ามันตื่นเต้นหรอ? พวกเราไม่ได้เล่นอย่างตื่นเต้นๆแบบนี้นานแค่ไหนแล้ว?...