บทที่ 090 รอหน่อยดีไหม

เดิมทีเย่เสวี่ยจู๋คิดว่าคำพูดของสือเสี่ยวหรันเป็นเพียงคำพูดไร้สาร ะและเธอมักจะพูดอะไรอย่างไม่ใส่ใจในวันธรรมดาเวลาส่วนใหญ่ที่เธอพูดในสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นเพียงโดยไม่ต้องคิด

แต่คราวนี้เมื่อสือเสี่ยวหรันพูดจบ...