บทที่ 230 ลูกบุญธรรม

เวลานี้ ซูเมี่ยวสูดหายใจเข้าลึกๆ เดินไปที่ข้างๆเตียง กัดริมฝีปากพูดกับถังจิงว่า : “แม่คะ อย่าร้องไห้เลยนะคะ หนูไม่ดีเอง ที่โทษแม่...”

พูดจบ ถังจิงก็หยุดร้องไห้ เธอสะอึกสะอื้นแล้วพูดว่า...