บทที่ 326 ทารกแรกเกิด

เสียงครางวนไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ผ่านไปแบบนี้สักครู่

ในห้องโถ่งกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

“พี่อยู่กับฉันอีกสองวันไม่ได้เหรอ?”

เหยาหยินหยินที่นอนทับอยู่บนตัวเฉินหยางใช้นิ้วที่ขาวเรียวของเธอขีดวาดบนหน้าอกของเขา...