บทที่ 5 ผู้ชายต้องเงยหน้ามอง

เมื่อได้เห็นภาพในตอนนั้น ทุกคนในห้องต่างก็มีท่าทีที่ต่างกันไป

ดวงตาที่เปร่งประกายปนกลับความตื่นตระหนกของเซี่ยะหลิงอวี้ก็ถูกแสดงออกมา เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเธอกำลังแอบทำเรื่องลับหลังโจวหยาง โดยการรับนัดเฉินจวิ้นเซิงมาร่วมงานเลี้ยงฉลองดื่มไวน์ และนี่ก็เป็นเรื่องที่ผิดต่อเขา

แต่เมื่อคิดถึงว่าบริษัทของเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ขับขัน แล้วตัวเธอเองก็ยังต้องค่อยรับผิดชอบดูแลทุกคนในครอบครัวอีก แล้วเธอก็คิดว่าสามปีที่มาอยู่กับโจวหยางเธอไม่เคยได้ภาคภูมิใจอะไรเลย หลังจากนั้นสายตาที่ตื่นตระหนกของเซี่ยะหลิงอวี้ก็ค่อยๆหายไป

และตัวเธอเองก็ไม่มีวิธีอื่น

เฉินจวิ้นเซิงรู้สึกประหลาดใจ และคิดไม่ถึงว่าคนขี้ขลาดและไร้ความสามารถที่อยู่ตรงหน้าเขา จะกล้าบุกเข้ามาในคลับหยินหู

แต่ในไม่ช้าความประหลาดใจของเฉินจวิ้นเซิงก็กลายเป็นความดูถูกและไม่ชอบใจ

“ พี่โจว ผมกับหลิงอวี้แค่มาคุยกันเรื่องธุรกิจ เมื่อพี่พังประตูเข้ามาแบบนี้ ดูไม่ค่อยจะมีมารยาทสักเท่าไหร่เลยนะ? ”

เฉินจวิ้นเซิงพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนและนอบน้อม ดูเหมือนกับสุภาพบุรุษที่สง่างาม

นักลงทุนที่นั่งอยู่รอบๆต่างก็วางแก้วไวน์ของพวกเขาลง แล้วมุ่งความสนใจไปที่โจวหยาง และก็เริ่มซุบซิบกัน

“ เจ้าหนุ่มคนนี้เป็นสามีของหนูเซี่ยะใช่ไหม? ”

“ ฉันเคยได้ยินเรื่องลูกเขยคนนี้มานาน วันนี้ก็ได้มาเห็นตัวจริงซะที ”

“ ด้วยท่าทางที่ดูไม่เอาไหนอย่างเขา ทำไมถึงสามารถแต่งงานกับหนูเซี่ยะได้? ”

“ ว่ากันว่าหนูเซี่ยะถูกคุณเฉินทอดทิ้ง ถึงได้มาเจอกับตัวสำรองอย่างเขานี้ไง! ”

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า! !

เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นด้วยความสะใจ

คำพูดเหล่านี้ได้ผ่านเข้ามาในหูของโจวหยางอย่างชัดเจน แต่โจวหยางก็ไม่โกรธ สายตาของเขากลับไปจ้องอยู่ที่เซี่ยะหลิงอวี้เท่านั้น

ดวงตาที่แสดงถึงความรู้สึกสับสนของเซี่ยะหลิงอวี้ในตอนนี้

“ โจวหยางคุณมาทำอะไรที่นี่? ฉันกำลังคุยเรื่องธุรกิจอยู่ ”

น้ำเสียงของเธอดูเหนื่อยล้า และทำอะไรไม่ถูก

เซี่ยะหลิงอวี้มาที่นี่เพื่อพูดคุยเรื่องธุรกิจ ถึงแม้ว่าเธอจะแต่งงานกับโจวหยางแล้ว แต่ก็ไม่เคยให้เขาถูกเนื้อต้องตัวเลย และเธอก็ทำหน้าที่ของภรรยาที่ดีมาโดยตลอดไม่เคยทำอะไรผิดต่อโจวหยางเลยสักครั้งเดียว

ดังนั้น ในตอนนี้เธอเลยไม่คิดที่จะยุ่งเกี่ยวกับใครทั้งนั้น

แต่เธอไม่รู้ว่าเฉินจวิ้นเซิงกำลังจะวางแผนใช้ยาเพื่อให้เธอยอมต่อเขา

แต่ตอนนี้โจวหยางได้บุกเข้ามา เหมือนกับว่าเขากำลังจะมาจับชู้ของคนรัก ทำให้ในใจของเซี่ยะหลิงอวี้รู้สึกไม่พอใจสักเท่าไหร่

ถ้าเรื่องลงทุนเกิดมีเรื่องผิดพลาดจากสิ่งที่เขาทำ เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงดี?

โจวหยางไม่พูดอะไร แล้วก็เดินก้าวเข้าไปคว้าข้อมือของเซี่ยะหลิงอวี้ เพื่อจะพาเธอออกไปจากที่นี่

“ หลิงอวี้ ไอ้คนสารเลวนี้ไม่ใช่คนดีอะไร มันวางแผนทำเรื่องไม่ดีไม่ร้ายกับเธอ เธอต้องกลับไปกับฉัน! ”

เซี่ยะหลิงอวี้สะบัดมือของโจวหยางออก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอใช้แรงสะบัดมากเกินไปหรือป่าว ถึงให้เธอรู้สึกเวียนหัว

ภาระของบริษัทและครอบครัวนั้น เป็นสิ่งที่เธอจะต้องแบกรับภาระไว้ทั้งหมด แต่โจวหยางกลับช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย

ในตอนนั้นเอง เซี่ยะหลิงอวี้ก็ระเบิดออกมา!

“ โจวหยาง คุณต้องการจะทำอะไรกันแน่? หรือว่าคุณจะรอให้ฉันล้มละลายไปซะก่อน คุณถึงจะพอใจ ”

โจวหยางสะดุ้ง และพูดกับเธออย่างจริงจังว่า “ หลิงอวี้ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมก็แค่ไม่อยากให้ใครมาทำร้ายคุณได้! ”

เซี่ยะหลิงอวี้ลูบไปมาที่หน้าผากของเธอ รู้สึกปวดหัวเหมือนกับหัวจะระเบิด แต่เธอกลับไม่รู้ว่าไวน์ที่เธอพึ่งจะจิบไปถูกวางยาไว้แล้ว ในตอนนี้เธอพูดอย่างอ่อนแรงว่า “ ขอร้องล่ะ คุณกลับบ้านไปเถอะ อย่าทำให้ฉันต้องวุ่นวายเลย อีกสักพักฉันก็จะกลับไป ”

โจวหยาง โกรธมากพร้อมกับพูดว่า “ วุ่นวาย ที่แท้ในสายตาของคุณผมก็เป็นได้แค่ตัววุ่นวายใช่ไหม? ”

เฉินจวิ้นเซิงที่อยู่ด้านข้างเห็นโจวหยางโวยวาย เขาจึงหันไปมองที่เซี่ยะหลิงอวี้ ตอนนี้ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ค่อยๆดูบูดบึ้งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“ โจวหยาง ถ้าคุณไม่มีความสามารถก็อย่ามาขัดขวาง หรือว่าบริษัทเสริมความงามเยว่จี๋ของหลิงอวี้จะต้องอาศัยให้คุณช่วย? ตอนนี้คุณกำลังทำให้หลิงอวี้ทุกข์ใจมากนะ อย่าให้หลิงอวี้ต้องมาสูญเสียทรัพย์สมบัติอีกเลย? หยุดทำร้ายเธอสักทีปล่อยเธอไปสักครั้งเถอะ! ”

“ หุบปากของแกไปซะ! ”

เมื่อเห็นว่าเฉินจวิ้นเซิงกำลังพยายามยุแยงให้เกิดความไม่ลงรอยกัน โจงหยางก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาพร้อมกลับยกกำปั้นขึ้นและซัดใส่เฉินจวิ้นเซิงไป

ได้ยินแต่เสียงปุ้กดังขึ้นมาหนึ่งครั้ง แว่นตาของเฉินจวิ้นเซิงก็แตกกระจาย และเลือดกำเดาก็พุ่งไหลออกมาทันที!

นักลงทุนหลายคนที่กำลังรอดูเรื่องสนุกอยู่ด้านหลัง ทันใดนั้นพวกเขาก็ลุกขึ้น พวกเขาไม่คิดว่าเด็กหนุ่มที่ไม่เอาไหนอย่างเขา จะกล้าทำเช่นนี้ได้!

“ แกกล้าต่อยผู้ใหญ่อย่างฉันรึ? ! ! ”

ใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเฉินจวิ้นเซิง เต็มไปด้วยความโมโหเกรี้ยวกราด เขาหยิบขวดไวน์ที่อยู่บนโต๊ะเป็นไวน์นอกราคาแพงขวดหนึ่ง และฟาดไปที่หัวของโจวหยาง!

เซี่ยะหลิงอวี้ กรีดร้องด้วยความตกใจ!

ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ มีมือข้างหนึ่งไปจับที่ข้อมือของเฉินจวิ้นเซิงไว้แน่น จากนั้นก็ใช้เข่ากระแทกไปที่ท้องของเขา และเขาถูกกระแทกออกไปไกลหนึ่งเมตร

และคนที่จัดการ ก็คือบอดี้การ์ดส่วนตัวและยังเป็นผู้ช่วยของเฉินชิวเฟิงประธานคลับหยินหู

หลังจากที่เขาจัดการเสร็จแล้ว เขาก็มองไปที่เฉินจวิ้นเซิงที่นั่งอยู่บนพื้นพร้อมกับพูดว่า “ คุณเฉิน สิทธิ์การเป็นสมาชิกคลับหยินหูของคุณ ได้ถูกทำการยกเลิกแล้ว กรุณาออกไปจากที่นี่ตอนนี้ ”

ทุกคนตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น!

บริเวณนี้เงียบไปไม่กี่วินาที ตัวแทนนักลงทุนที่ได้รับเชิญจากเฉินจวิ้นเซิงก็ถามขึ้นมาว่า “ คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า เป็นเพราะเจ้าหนุ่มคนนี้ต่างหากที่เป็นคนเริ่มทำร้ายคนอื่นก่อน! คุณชายเฉินก็ถูกเขาต่อยไปหนึ่งที ทำไมพวกคุณถึงต้องตัดสิทธิ์การเป็นสมาชิกของเขาด้วย? ”

บอดี้การ์ดของเฉินชิวเฟิงยิ้มอย่างเป็นมิตรและพูดว่า “ ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่สิทธิ์การเป็นสมาชิกของทุกท่าที่นี่ก็ถูกยกเลิกด้วยเช่นกัน และจากนี้ไปพวกคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในคลับหยินหูนี้อีกตลอดชีวิต! ”

เกิดความวุ่นวายขึ้นในห้องทันที! การเป็นสมาชิกของคลับหยินหูนั้นก็เหมือนเป็นหน้าเป็นตาของพวกเขา เพราะคลับหยินหูเป็นสถานที่ที่ไว้ใช้สำหรับคุยธุรกิจ และเขาสังคม เพื่อให้ได้สิทธิ์การเป็นสมาชิก ทุกคนต้องแลกมาด้วยความอยากลำบาก และเพราะเหตุใดถึงต้องมาถูกยกเลิกสิทธิ์อย่างกะทันหันแบบนี้?

หลายคนทนไม่ได้จึงถามกลับไปว่า “ นี่พวกคุณหมายความว่าอะไร!"

“ แล้วท่านประธานเฉินของพวกคุณล่ะ ให้เขาออกมาอธิบายหน่อยซิ! ”

บอดี้การ์ดของเฉินชิวเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาพร้อมกับพูดว่า “ จะพบท่านประธานเฉิน พวกคุณคู่ควรอย่างนั้นรึ? ผมจะบอกอะไรพวกคุณให้ ก่อนที่ท่านประธานเฉินจะโมโห ให้รีบใสหัวไปซะก่อนจะดีกว่า ถ้าไม่อย่างนั้น ก็ถือว่าเป็นศัตรูของท่านประธานเฉิน ก็เหมือนกันเป็นศัตรูกับคลับหยินหูด้วย!"

คนทุกต่างก็ตกใจขึ้นมาทันที

ศัตรูของคลับหยินหู?

โอ้พระเจ้า ถ้าเรื่องนี้ถูกแพ่งพายออกไป ต่อจากนี้ไปยังจะมีใครกล้ามารวมทำธุรกิจกับตัวเขาอีก?

ทุกคนมาที่นี่ก็แค่มาช่วยเฉินจวิ้นเซิงเลือกสาวเท่านั้นเอง จะกล้าไปมีเรื่องกับคลับหยินหูได้อย่างไร?

เมื่อเห็นว่าคนพวกเขายังโง่อยู่ บอดี้การ์ดของเฉินชิวเฟิงจึงประโกนบอก รปภ.ที่อยู่ข้างนอกว่า “ จัดการเอาไอ้พวกสาระเลวนี้ออกไปให้หมด! ”

รปภ. หลานคนรวมตัวเข้ามา และใช้ รปภ.สองคนแบกหนึ่งคนออกไป ในที่สุดก็แบกคนทั้งสี่คนออกไปจนหมด

จากนั้นบอดี้การ์ดของเฉินชิวเฟิงก็เดินเข้าไปหาโจวหยาง และยิ้มให้เขาพร้อมกับพูดว่า

“ คุณโจว คุณพอใจไหมครับ? ”

ทันทีที่เสียงหมดลง ขาของเซี่ยะหลิงอวี้ก็อ่อนแรง และหมดสติลงที่บนโซฟา

โจวหยางรีบไปคว้าตัวเธอมากอดไว้พร้อมกับเรียกเธอ “ หลิงอวี้! ”
บอดี้การ์ดของเฉินชิวเฟิงเข้ามาตรวจดูอยู่สักพัก จากนั้นก็ไปดมแก้วไวน์ของเซี่ยะหลิงอวี้แล้วพูดว่า “ คุณโจว ไม่ต้องเป็นกังวล คุณเซี่ยะน่าจะถูกว่างยาTriazolam แต่ว่าปริมาณที่ได้รับไม่มาก น่าจะไม่เป็นอะไรมาก เดียวผมจะไปเอายาที่ช่วยปรับสมดุลของตัวยานี้ ที่มีฤทธิ์ไม่แรงแต่ออกฤทธิ์ได้เร็วมาให้ "

โจวหยางพยักหน้า

ในไม่ช้าชายคนนั้นก็ถือยาน้ำขวดเล็กๆขวดนึงส่งให้โจวหยาง โจวหยางป้อนยาให้เซี่ยะหลิงอวี้ดื่มและตรวจดูเธออีกครั้ง เมื่อลมหายใจของเซี่ยะหลิงอวี้เป็นปกติ เขาก็โล่งใจ

เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับยาTriazolam และยานอนหลับชนิดนี้แค่เพียงนิดเดียวก็สามารถทำให้คนนอนหลับได้หลายชั่วโมง ไม่ว่าจะเรียกอย่างไรก็เรียกไม่ตื่น!

ไอ้พวกสาระเลว!

จะต้องให้พวกมันชดใช้กับสิ่งพวกมันทำไว้อย่างแน่นอน!

นอกจากความโกรธที่มีแล้ว โจวหยางก็ยังรู้สึกกลัวเช่นกัน โชคยังดีที่เขามาได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาก็แทบไม่อยากจะคิดเลย

ในตอนนี้เฉินชิวเฟิงก็เข้ามาและรีบถามโจวหยางว่า “ คุณโจว ภรรยาของคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ”

โจวหยางอุ้มเซี่ยะหลิงอวี้ขึ้นมาแล้วพูดว่า “ น่าจะไม่เป็นอะไรแล้ว ผมจะพาเธอกลับไป เรื่องวันนี้ห้ามแพ่งพายออกไปเด็ดขาด ”

เฉินชิวเฟิงถามต่อไปว่า “ แล้วไอ้พวกนั้น จะให้ผมหาคนไปจัดการพวกมันคืนนี้เลยไหม? ”

โจวหยางพูดออกมาด้วยสีหน้านิ่งขรึมว่า “ไม่ต้อง ฉันต้องการเล่นงานพวกเขาอย่างช้าๆ! ”

“ ผมเข้าใจล่ะ ” เฉินชิวเฟิงพยักหน้ารับอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “คุณโจว เชิญมากับผม ที่นี่มีลิฟต์ภายในที่สามารถตรงไปยังโรงจอดรถชั้นใต้ดินได้ ผมได้จัดหารถเพื่อส่งคุณกลับไว้เรียบร้อยแล้ว ”

โจวหยางพยักหน้ารับ แล้วก็อุ้มเซี่ยะหลิงอวี้ลงไปข้างล่างกับเขา