บทที่ 856 ที่ผ่านมา!

ในใจโจวหยางหดหู่มาก

เขาต้องการค้นหาว่าตัวตนของเด็กหญิงคนนี้กับปิงเยว่มีความเกี่ยวข้องอย่างไรแต่ได้รับฉายาว่าเป็นผู้ชายที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงคนอื่นอย่างงุนงง

ประเด็นสำคัญคือเขาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรภรรยาของเขาคือเซี่ยะหลิงอวี้และความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ค่อนข้างดีเขาไม่เคยทำอะไรที่ไม่ดีต่อเซี่ยะหลิงอวี้

ถ้าหากยืนยันอาจเป็นไปได้ว่าความสัมพันธ์ช่วงนี้เขากับเสิ่นบี้จวินค่อนข้างดีและมีแนวโน้มทางอารมณ์ที่ไม่ดีเกินกว่าความเป็นเพื่อน

แต่เนื่องจากไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองเขาไม่ถือว่าจะทำอะไรไม่ดีลับหลังต่อเซี่ยะหลิงอวี้เลยนับประสาอะไรกับคำว่าผู้ชายที่ล้อเล่นความรู้สึกผู้หญิงคนอื่น

"คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?"โจวหยางขมวดคิ้วและพูดอย่างไม่พอใจ"อย่าแสร้งทำเป็นอยู่ที่นั่นบอกมาว่าจุดประสงค์ของคุณคืออะไร?

"ได้สิถ้าอยากรู้จุดประสงค์ของฉันก็มาปราบฉันซะ!"สาวน้อยพูดอย่างหยิ่งผยอง

ในที่สุดโจวหยางก็โกรธเขาไม่มีอารมณ์ที่จะมาเล่นเกมส์กับเด็กผู้หญิงคนนี้

เขาเบื่อกับความรู้สึกนี้และคำพูดของเด็กหญิงนี้ทำให้เกิดความโกรธที่ไม่มีชื่อในใจของเขา

"ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็ไม่จะเกรงใจ"

โจวหยางตัดสินใจ

แม้ว่าจะรู้ว่าเด็กหญิงคนนี้มีความสัมพันธ์บางอย่างกับปิงเยว่แต่ถ้าไม่เอาเด็กผู้หญิงคนนี้ไม่พ่ายแพ้โจวหยางจะไม่มีทางรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนคืออะไร

ในกรณีนี้ไม่จำเป็นต้องเมตตา

ลมปราณของจักรพรรดิ์นักรบระเบิดออกมาอย่างรอบด้านครั้งนี้โจวหยางใช้พลังทั้งหมดของเขาโดยตรง!

ใบหน้าของเด็กหญิงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของโจวหยางเกินจินตนาการของเขาเล็กน้อย

"ผู้หญิงคนนั้นใจกว้างจริงๆ"

การจ้องมองของหญิงสาวที่มีต่อโจวหยางนั้นเต็มไปด้วยความพร่ามัว

"เนื่องจากทำให้คุณยกระดับความแข็งแกร่งขึ้นมาถึงระดับนี้แล้วคิดแล้วเขาทุ่มเทออกมาก็ไม่น้อยเลย"

คำพูดของหญิงสาวดูเหมือนจะเปิดเผยข้อมูลบางอย่าง

ความแข็งแกร่งของโจวหยางได้รับการส่งเสริมจากผู้หญิงคนหนึ่ง

และเพื่อปรับปรุงความแข็งแกร่งของโจวหยางผู้หญิงคนนั้นก็ต้องทุ่มเทในราคาที่สอดคล้องกัน

ทั้งหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้น?ผู้หญิงที่จัดหากำลังให้โจวหยางเป็นใคร?

ถ้าอยากรู้ความจริงก็เอาชนะผู้หญิงตรงหน้าได้เท่านั้น

โจวหยางไม่ลังเลมากนักร่างกระพริบก็ปรากฏตัวต่อหน้าหญิงสาวยื่นมือออกไปและคว้ามันไปทางหญิงสาว

"แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะทุ่มเทให้คุณไม่น้อยนักแต่ถ้าต้องการจัดการกับฉันคุณยังคงน้อยไปหน่อย"

หญิงสาวยิ้มแปลกๆตอนที่โจวหยางกำลังจะจับเขาก็หายตัวไป

โจวหยางรู้ว่าการเคลื่อนไหวของเขาคือการกะพริบ

วินาทีต่อมาหญิงสาวปรากฏตัวขึ้นเหนือศีรษะของโจวหยาง

นำเทคนิคเก่ากลับมาใช้ใหม่!

ขาลมกรดเฉือนเข้าหาโจวหยางจากบนลงล่าง

รอยยิ้มข้ามมุมปากของโจวหยางและเขายกแขนขึ้นอย่างใจเย็น

เนื่องจากรู้แล้วว่าการเคลื่อนไหวของหญิงสาวเป็นประกายเขาจะไม่เตรียมตัวได้อย่างไรล่ะ?

หลังจากสกัดกั้นการโจมตีของหญิงสาวโจวหยางคว้าแบ็คแฮนด์และจับข้อเท้าของหญิงสาวโดยตรงจากนั้นดึงเขามากอดไว้ในอ้อมแขนของตัวเอง

เด็กผู้หญิงตัวเล็กมากและโจวหยางสามารถกอดไว้ได้แน่นๆ

หญิงสาวที่ถูกกอดก็ไม่สามารถขยับได้โดยสิ้นเชิง

"คุณปล่อยฉันนะ!ไอ่คนโกง!"หญิงสาวดิ้นด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ

แต่เนื่องจากโจวหยางจับเขาได้แล้วจะมีเหตุผลใดที่จะปล่อยไปล่ะ?

"บอกความจริงทั้งหมดแล้วฉันจะปล่อยคุณไป"โจวหยางพูดโดยไม่เขินอายและหัวใจก็ไม่เต้นแรง

อันที่จริงการกอดอีกฝ่ายไว้ในอ้อมแขนนั้นท่าทางทำไรไม่ถูก

แต่โจวหยางมองว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กโดยสมบูรณ์โดยไม่มีความคิดแปลกๆเลยดังนั้นจึงไม่หน้าแดงและหัวใจก็ไม่เต้นแรง

หญิงสาวโกรธมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่สามารถกำจัดห่วงของโจวหยางได้

"ตอนนี้คุณแพ้แล้วคุณพูดแล้วถ้าฉันเอาชนะคุณได้คุณจะบอกความจริงกับฉัน"

โจวหยางกล่าวอย่างเย็นชา

เขาไม่อยากที่จะต่อสู้กับผู้หญิงคนแต่แรกอยู่แล้วเขาทำทั้งหมดก็เพราะอยากรู้ความจริง

แต่ในเวลานี้หญิงสาวเล่นโกง

"ก็ฉันไม่อยากบอกว่าแล้วคุณทำอะไรได้ล่ะ?ถ้าไม่พอใจก็มาฆ่าฉันสิ!"

ใบหน้าของหญิงสาวนั้นเย่อหยิ่งและดื้อรั้นซึ่งทำให้โจวหยางรู้สึกตัวไปพักใหญ่แน่นอนว่าเขาจะไม่ฆ่าผู้หญิงคนนั้น

ในขณะนี้มีผู้หญิงอีกคนปรากฏตัวบนหลังคา

"สุ่ยเอ๋ออย่าสร้างปัญหากลับมา"คำพูดหกคำที่แผ่วเบาลอยอยู่ในอากาศแต่เมื่อได้ยินโจวหยางก็รู้สึกประหลาดใจ

เพราะการปรากฏตัวของผู้หญิงคนนี้เขาไม่ได้มีลางสังหรณ์ใดๆในใจเลย

ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะโผล่ออกมาจากอากาศ!

และหกคำที่เขาพูดแม้ว่าเสียงจะต่ำมากแต่ก็มีความสง่างามและการบีบบังคับทำให้คนที่แข็งแกร่งอย่างโจวหยางรู้สึกแน่นในอก

เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของผู้หญิงคนนี้เหนือกว่าโจวหยาง

นี่เป็นไปได้ที่จะดำรงอยู่ในระดับท่านเซียน!

โจวหยางเริ่มตื่นตัวในใจแล้วหันกลับมา

ทันทีที่เห็นผู้หญิงคนนั้นเขาก็ตะลึง

ผู้หญิงคนนี้จึงเป็นผู้หญิงในชุดธรรมดาที่เขาเคยเห็นในบ้านหลังเล็กมาก่อน!

แต่ผู้หญิงที่เขาเห็นมาก่อนนั้นดูธรรมดามากแม้จะดูเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ

แม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าจะเหมือนกันแต่ความกดดันในร่างกายก็เหมือนกับจักรพรรดิ!

นี้มันเกิดอะไรขึ้น?

และเด็กหญิงในอ้อมแขนของโจวหยางหลังจากได้ยินเสียงเรียกของผู้หญิงคนนั้นก็แลบลิ้นออกมา"แม่ฉันก็แค่สั่งสอนชายที่ล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงคนอื่นนี้นิดหน่อยคุณไม่ต้องกังวลขนาดนั้น!"

หลังจากพูดจบเขาก็หลุดพ้นจากอ้อมแขนของโจวหยางและกลับไปที่ฝ่ายหญิงสาวนั่น

โจวหยางมองไปที่ผู้หญิงสองคนคนหนึ่งใหญ่และคนเล็กคนหนึ่งอย่างใจเย็น

"พวกคุณเป็นใครกันแน่?"

โจวหยางถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ผู้หญิงคนนั้นมองโจวหยางอย่างแผ่วเบาจากนั้นเธอก็พูดว่า"ฉันชื่อไป๋เยว่ส่วนเด็กผู้หญิงข้างๆฉันชื่อรั่วสุ่ยเป็นลูกสาวของฉัน"

ดูเหมือนว่าเพียงแค่ประโยคเดียวนี้ก็ได้แนะนำตัวตนของทั้งสองอย่างเรียบร้อยแล้ว

แต่ก็ดูเหมือนว่าไม่ได้เปิดเผยข้อมูลใดๆ

คุณบอกชื่อให้ฉันแล้วไง!ชื่อเป็นเพียงโค้ดเนม!คุณจะชื่อไป๋เยว่หรือเฮยเยว่ทั้งหมดมันก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?มันเกี่ยวอะไรกับฉันแม้แต่นิด?

โจวหยางคิดว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นกลกับตัวเอง

"ฉันไม่ได้ถามชื่อคุณฉันบอกว่าคุณมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันไหม?"

"หรือบอกว่าปิงเยว่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์พวกคุณน่าจะรู้จักนะพวกคุณมีความสัมพันธ์อะไรกับเขา?"

โจวหยางถามอย่างจริงจัง

และเมื่อได้ยินคำถามของโจวหยางความเศร้าจางๆก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของผู้หญิงคนนั้น

แต่เธอไม่ปฏิเสธคำถามของโจวหยางผู้หญิงที่แข็งแกร่งอย่างเขาความกดดันในร่างกายดูเหมือนจะสามารถบดขยี้ปรมาจารย์การต่อสู้ได้ตลอดเวลาแต่ดูเหมือนเขาจะเป็นคนนิสัยดี

ตราบใดที่โจวหยางมีคำถามเขาก็ดูเหมือนจะตอบ

"ปิงเยว่ก็ถือว่าเป็นลูกสาวของฉันแหละ"ผู้หญิงคนนั้นพูด"แน่นอนแต่ก็ไม่ใช่ลูกสาวของฉันจริงๆเขาไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับฉันแม้แต่นิดเลย"