บทที่ 642 ปั้นซรานหลานหย่วน!

เหรินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม แต่ว่าน้ำเสียงเต็มไปด้วยความมั่นใจ ดวงตาทั้งคู่ที่ดูขุ่นมัวบ้างเล็กน้อย ในเวลานี้ กลับดูสว่างมาก ราวกับว่าจะสามารถมองทะลุหัวใจของผู้คนได้ นั่งอยู่ที่นี่...