บทที่ 864 ทดสอบฝีมือ!

"ในเมื่อเป็นแบบนี้ล่ะก็อย่างนั้นก็ให้ฉันช่วยดูแลแทนหน่อยละกัน"สวี่เฟิงเทียนพูด

ซูซื่อหมิงทำอะไรไม่ถูกเพียงแค่พูดได้ว่า"ขอให้ผู้อาวุโสสวี่ให้ความเมตตาด้วยไอ้ลูกหมาเพียงแค่สับสนชั่วครู่แค่สั่งสอนเบาๆก็พอแล้ว"

ซูเหว่ยยังคงดึงดันเกี่ยวกับเรื่องนี้ซูซื่อหมิงก็ไม่สามารถปกป้องได้อีกต่อไป

ในเวลานี้เขาสามารถทำได้เพียงแค่ขอความเมตาให้กับซูเหว่ยเท่านั้น

และเมื่อได้ยินคำพูดของซูซื่อหมิงสวี่เฟิงเทียนยิ้มออกมาด้วยความได้ใจ"สบายใจได้เจ้าบ้านตระกูลซูโดยทั่วไปแล้วฉันไม่อยากจะต่อสู้กับเด็ก"

"ดูถูกตระกูลสวี่ของพวกเราแม้ว่าบาปนั้นจะจะไม่สามารถยกโทษได้แต่ว่าฉันจะไว้ชีวิตของเขาให้"

สวี่เฟิงเทียนชอบความรู้สึกแบบนี้มาก

มันเหมือนกับทุกสิ่งภายใต้ดวงอาทิตย์ล้วนแล้วอยู่ในกำมือของเขาคนเดียว

ความรู้สึกเอาแต่ใจแบบนี้เป็นจักรพรรดิทำให้เขามีอากาศถ่ายเทเล็กน้อยรู้สึกว่าวันหนึ่งตัวเองจะกลายเป็นจักรพรรดิแห่งการต่อสู้

จักรพรรดิแห่งการต่อสู้น่าจะเป็นแบบนี้มั้ง!

เขาคิดอยู่ในใจอย่างเงียบๆหรือบางทีระหว่างตัวเองกับจักรพรรดิแห่งการต่อสู้ไม่มีความแตกต่างอะไรเลย

และแล้วเขามุ่งเดินไปทางซูเหว่ย

ซูเหว่ยเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งเมื่อก่อนเคยเรียนเทควันโดเล็กน้อยหลังจากนั้นก็ฝึกกังฟูกับหนิวฉวนอยู่พักหนึ่ง

แต่ว่าเพียงแค่สิ่งเหล่านี้เขายังอยู่ห่างจากปรมาจารย์การต่อสู้ตัวจริงมากเกินไป

นอกจากนี้สวี่เฟิงเทียนยังเป็นตัวแทนของจุดสุดยอดในปรมาจารย์การต่อสู้!

ดังนั้นซูเหว่ยควบคุมไม่อยู่มีการก้าวถอยหลังหลบหลีกความกดดันของสวี่เฟิงเทียน

"ฮ่าๆๆเจ้าเด็กน้อยแกรู้จักความกลัวแล้วเหรอ"

"ในเมื่อมีความกลัวล่ะก็ทำไมถึงมีความดื้อดึงมากขนาดนี้?"

"ดังนั้นแกจะต้องถูกทำโทษสาเหตุหลักก็เพราะว่าแกสนับสนุนโจวหยาง"

"แต่แกกลับเสี่ยงชีวิตสนับสนุนโจวหยางเวลาที่แกกำลังจะถูกทำโทษเขาสามารถทำอะไรได้บ้าง?"

สวี่เฟิงเทียนได้มีการพูดกับซูเหว่ยไปด้วยและยังมีการเดินเข้าไปด้วย

เขาไม่เพียงต้องการเอาชนะซูเหว่ยและกดดันหัวใจของซูเหว่ยด้วย

ซูเหว่ยพยักหน้า"ลูกพี่ไม่มีทางไม่สนใจฉัน!ต่อให้วันนี้แกสามารถทำโทษฉันได้ต้องมีสักวันไม่ช้าก็เร็วลูกพี่จะต้องแกแค้นแทนฉัน!"

ซูเหว่ยรู้สึกว่าวันนี้ตัวเองจะต้องโดนทำโทษอย่างแน่นอน

เขาไม่คิดว่าตอนนี้โจวหยางจะสามารถมีวิธีอะไรมาหยุดสวี่เฟิงเทียนเอาไว้ได้

แต่ว่าเขาไม่โทษโจวหยางเพราะว่าความแข็งแกร่งของโจวหยางไม่เพียงพอมันไม่ใช่ความผิดพลาดอะไรเรื่องนี้ใครก็สามารถรู้ได้

"แก้แค้น?เด็กน้อยแกตื่นได้แล้วมั้ง!"สวี่เฟิงเทียนตะคอกร่างกายขยับพุ่งเข้าไปทางซูเหว่ยโดยตรง!

ผู้ชายคนนี้กล้าต่อต้านตระกูลสวี่ของพวกเราเช่นนี้ทำเพื่อโจวหยางที่เป็นขยะที่มีการด่าทอตระกูลสวี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเขาต้องแสดงให้ผู้ชายคนนี้เห็นว่าฝีมือของตระกูลสวี่ทรงพลังแค่ไหน

จำเป็นต้องให้เขารับรู้สึกฝีมือการต่อสู้ของตระกูลสวี่!

ซูซื่อหมิงถอนหายใจหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว

แม้ว่าตัวเองจะปวดใจที่ลูกชายจะโดนทำโทษแต่ว่าเมื่อคิดดูอย่างละเอียดแล้วบางทีนี่อาจจะเป็นเรื่องดีนอกจากนี้ได้รับการทำโทษจึงจะสามารถทำให้ฉลาดมากขึ้นก็ได้

แต่ว่าเขานึกภาพว่าเสียงกรีดร้องของซูเหว่ยไม่ดังขึ้นไม่มีการเสียงของการทำร้ายอย่างรุนแรงจากลานกว้าง

เกิดอะไรขึ้น?เป็นไปได้ไหมที่จู่ๆสวี่เฟิงเทียนก็ค้นพบความรู้สึกผิดชอบชั่วดี?รู้สึกผิดที่ตัวเองทำร้ายเด็กน้อย?

เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้อย่างนั้น.....ไม่ใช่ว่าซูเหว่ยถูกชกต่อยจนตายด้วยหมัดเดียวกระทั่งแม้แต่เสียงกรีดร้องก็ไม่ส่งออกมา

คิดถึงตรงนี้ซูซื่อหมิงลืมตาขึ้นด้วยความตื่นตระหนก

ฉากที่อยู่ตรงหน้าคุณทำให้เขาตกใจอย่างมาก

โจวหยางยืนอยู่ตรงหน้าซูเหว่ยอย่างเงียบๆเหยียดเท้าข้างหนึ่งไปข้างหน้าด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก

และขาข้างนั้นมันบังเอิญไปโดนหน้าอกของสวี่เฟิงเทียนพอดี

เห็นได้ชัดอย่างมากเวลาที่สวี่เฟิงเทียนกำลังจะจัดการซูเหว่ยโจวหยางเป็นคนแรกที่ยืนต่อหน้าซูเหว่ยนอกจากนี้เตะหน้าอกของสวี่เฟิงเทียนด้วยเท้าข้างเดียว

ทำไหมโจวหยางถึงมีความเร็วขนาดนี้?คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถจัดการสุดยอดปรมาจารย์การต่อสู้?

แต่ว่านี่ยังไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาตะลึงมากที่สุดสิ่งที่ตะลึงมากที่สุดคือปากของสวี่เฟิงเทียนมีเลือดไหลออกมา!

เพียงแค่ลูกเตะเดียวก็ทำให้สวี่เฟิงเทียนได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก?

เป็นไปได้ยังไง!

สวี่เฟิงจวินที่อยู่ด้านข้างมองตาค้าง

เดิมทีพวกเขาคิดว่าชัยชนะอยู่ในกำมือแล้ววันนี้เรื่องทั้งหมดล้วนแล้วอยู่ที่ว่าพวกเขาพี่น้องทั้งสองคนพูดอะไรก็ใช่หมดโจวหยางแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้โดยไม่คาดคิด!

"ตุ้ม!"เวลานี้ฝ่ายของทางสวี่เฟิงเทียนก็ถอยหลังสองก้าวก็พ่นเลือดออกมามากมาย

เขาเงยหน้าขึ้นมองไปทางโจวหยางสีหน้าเคร่งขรึม

เห็นได้ชัดตอนนี้เขารับรู้ได้แล้วโจวหยางสามารถเตะเขาด้วยหนึ่งทีอย่างจังนี่ไม่ใช่ความฟลุ๊คแน่นอน!

ความแข็งแกร่งของโจวหยางอยู่เหนือเขา!

เขาเป็นจุดสุดยอดของปรมาจารย์การต่อสู้อยู่แล้วการดำรงอยู่เหนือกว่าเขา.....หรือว่าโจวหยางเป็นจักรพรรดิการต่อสู้แล้วเหรอ?

สวี่เฟิงเทียนไม่กล้าเลิกลากต่อแล้วตะโกนเรียกโดยตรง"น้องช่วยช่วยด้วย!"

น้องสองก็คือสวี่เฟิงจวินเมื่อหลังจากที่ได้ยินสวี่เฟิงเทียนเรียกในที่สุดเขาก็มีปฏิกิริยา

ในเมื่อกี้ทำให้เขาตกใจโดยตรง!

"พี่ใหญ่เกิดอะไรขึ้น!"สวี่เฟิงจวินเดินไปที่ด้านข้างของสวี่เฟิงเทียนและถาม

สวี่เฟิงเทียนไม่ได้ตอบเขาและจ้องมองไปที่โจวหยางแน่น"ประเมินแกต่ำไปหน่อยสินะ"

"ฉันอยากจะดูนักตกลงแกมีความสามารถอะไรจะสามารถอยู่รอดจากภายใต้เงื้อมมือของพี่น้องพวกเราสองคนได้หรือไม่!"

โจวหยางไม่ได้ใส่ใจเขาอยู่แล้ว

พูดตลกอะไรกันโจวหยางเป็นถึงจักรพรรดิการต่อสู้เลยนะ!

ในก่อนหน้ายังไม่มีการเข้าถึงขอบเขตนี้มีความเข้าใจเกี่ยวกับขอบเขตนี้ล้วนแล้วไร้สาระ

ก็อย่างเช่นที่สวี่เฟิงเทียนพูดแม้ว่าเขาจะเดาได้อย่างคลุมเครือความแข็งแกร่งของโจวหยางน่าจะเป็นจักรพรรดิการต่อสู้ไม่อย่างนั้นแค่ลูกเตะครั้งเดียวก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสได้ไง

แต่ว่าเขายังไม่มีการยอมรับโดยตรงเพราะเขารู้สึกว่าถ้าเขาร่วมมือกับสวี่เฟิงจวินล่ะก็ฝ่ายของตัวเองยังคงมีพลังที่เพียงพอในการต่อสู้

เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำลูกเตะของโจวหยางไม่ได้ใช้แรงเลยด้วยซ้ำมันเป็นเพียงแค่ทดสอบฝีมือดูเท่านั้น!

โจวหยางไม่ตอบสวี่เฟิงเทียนและมองไปทางซูเหว่ยจับไปที่หัวของเขาเบาๆพูดด้วยความโล่งใจ"เยี่ยมมากเจ้าหนุ่มมีความเข้มแข็งมาก"

"ผุ้ชายก็ควรจะเป็นแบบนี้ยึดมั่นในทางเลือกของตัวเองไม่มีการถอยหลัง!"

"อย่าไปเรียนแบบเหมือนพ่อที่ไร้ค่าของคุณคนนั้นเขาได้รับความเสียหายจากสิทธิทางโลกเขาในตอนนี้ไม่ใช่ผู้ชายที่เที่ยงธรรมคนหนึ่งอีกต่อไปแล้ว"

โจวหยางพูดอย่างไร้ความปราณี

ซูซื่อหมิงที่อยู่ด้านข้างพูดอะไรไม่ออกคิดไม่ถึงเลยว่าโจวหยางด่าเขาต่อหน้าว่าเขาเป็นขยะโดยตรง

แต่ว่าเขาก็ไม่สามารถโต้กลับได้

เอาอะไรไปโต้กลับ?โจวหยางเตะสวี่เฟิงเทียนที่มีการดำรงอยู่ถึงจุดสูงสุดด้วยหนึ่งที!

ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกเสียใจและตกใจเล็กน้อยในใจ

เสียใจที่ทำไมตัวเองไม่ยืนหยัดอย่างมั่นคงในฝั่งของโจวหยางตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวตนของโจวหยางยังคงลึกลับและคาดเดาไม่ได้เหมือนเดิมราวกับว่าบนโลกใบนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่สามารถขัดขวางเขาได้เลยจริงๆ

ตั้งแต่เริ่มตัวตนของโจวหยางเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งแต่เขาสามารถทำให้ตระกูลซูยืนยัดต่อได้อาศัยเบื้องหลังที่ลึกลับในไม่นานก็มีปรมาจารย์การต่อสู้ปรากฏอยู่ข้างๆ

วันนี้เขาไม่ได้พามาแม้แต่คนเดียวแต่ว่าความแข็งแกร่งของเขาเองกลับเอาชนะปรมาจารย์การต่อสู้ได้!