บทที่ 817 ฉันก็คือโจวหยาง!

ตัวตนที่โดดเด่นของเขาซึ่งเป็นตัวตนของปรมาจารย์การต่อสู้ตระกูลสวี่ที่ผู้คนนับไม่ถ้วนชื่นชมนั้นไม่มีผลใดๆเลยต่อหน้าคนบ้าที่อยู่ตรงหน้าเขา!

ดังนั้นชายชราจึงชัดเจนมากว่าเขาไม่สามารถยั่วโมโหโจวหยางได้อีกต่อไปและเขาทำได้เพียงวิ่งหนี

แต่โจวหยางจะให้โอกาสเขาหรือไม่?

"ตอนนี้ถึงตานายแล้ว"...