บทที่ 283 เ ซอร์ไพร้!

แสงไฟของฮอลขนาดใหญ่ล้วนโฟกัสไปที่สามสาวแห่งร็อกเก็ตเกิลส์

และพวกเขาใช้ชีวิตด้วยความคาดหวังเป็นวัยรุ่นที่สง่างามและมีชีวิตชีวาพวกเขาทิ้งความประทับใจไว้บนเวที

ไม่ต้องพูดถึงเสียงร้องเพลงของพวกเขาเสียงนั้นสามารถทำให้แฟนคลับมึนเมากรี๊ดร้องและคลั่งไคล้

ถ้าโจวหยางไม่ยับยั้งชั่งใจตัวเองเกรงว่าอาจจะเหมือนแฟนคลับคนอื่นๆที่กรี๊ดอย่างบ้าคลั่งในตอนนี้

แต่เสิ่นบี้จวินที่อยู่ด้านข้างไม่แคร์และยังกรี๊ดอย่างบ้าคลั่งเหมือนแฟนคลับคนอื่นๆ

เธอยังเรียกร้องให้โจวหยางไม่ต้องเกรงใจดูคอนเสิร์ตก็เพื่อได้ปลดปล่อยความบ้าคลั่งออกมาไม่ใช่เหรอ?

บนเวทีร็อกเก็ตเกิลส์ร้องและเต้นไปสามเพลง...