บทที่ 329 ส่งแขก!

จางลุ่นสีหน้าบึ้งตึงมองไปที่โจวหยางอย่างเย็นชาเขาโกรธมากแต่เขาไม่กล้าพูดอะไรอีก

จางเถาก็ยิ่งไม่ได้เรื่อง

เมื่อกี้เพิ่งโดนโจวหยางตบหน้าและตอนนี้ก็ถูกโจวหยางข่มขู่ เขารู้สึกเกลียดแค้นอย่างมากในใจแต่เขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาและเขาหันมองไปที่พ่อของเขาโดยหวังว่าจางลุ่นจะเอายุติธรรมมาให้เขา

แต่เมื่อเห็นจางลุ่นไม่พูดอะไรหัวใจของจางเถาก็หม่นหมองลง

แม้แต่พ่อของเขาก็ไม่กล้าพูดคำหยาบกับโจวหยางเหรอ?

จางเถารู้สึกน้อยใจอย่างมากในขณะนี้

เขาเป็นคนโตในสามรุ่นของตระกูลจางและเป็นคุณชายใหญ่แห่งตระกูลจาง

ในเซียงซีแม้แต่มณฑลหูหนานทั้งหมดพวกเขาล้วนเป็นคุณชายที่สูงส่งที่สุด

แต่ตอนนี้เขาถูกตบและถูกข่มขู่ด้วยคำพูด

ไม่เพียงแต่เขาไม่มีทางโต้แย้งแม้แต่พ่อของเขาคุณชายใหญ่แห่งตระกูลจางก็ไม่กล้าโต้แย้ง!

“โจวหยางคุณอย่ามากเกินไปนะ!”

มีความเงียบอยู่ครู่หนึ่งในห้องและจางลุ่นก็พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ในขณะนี้เขารู้ดีว่าเขาไม่ควรกวนประสาทโจวหยางอีกต่อไปแต่ต้องเผชิญกับการที่ลูกชายของเขาถูกทำร้ายและขู่หากเขาไม่ตอบสนองใด...