บทที่ 832 ความขัดแย้งของหู่แยและท่านหลาน

ฮัวเฉินยวีตื่นตระหนกมากในตอนนี้

เหมือนคนโง่ตอนนี้เขาก็ตระหนักถึงความน่ากลัวของโจวหยาง

ภูมิหลังและอิทธิพลของเขาล้วนไร้ความหมายต่อหน้าโจวหยาง!

โจวหยางไม่สนใจเขาเลย!

เขาพูดทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายแต่ดูเหมือนโจวหยางทำเหมือนไม่ได้ยินเขาทุบตีเขาจนทำให้เขาหมดหนทาง

โชคดีที่หลังจากถูกทุบตีไม่นานนักอันธพาลที่เขาเรียกก็มาถึง

ฮัวเฉินยวีรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีเขาไม่เคยคิดว่าคนอันธพาลน่ารักขนาดนี้มาก่อน

เมื่อก่อนเขาใช้อันธพาลเหล่านั้นเป็นลูกน้องและใช้เป็นเครื่องมือในการสั่งการ

แต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าอันธพาลที่ตัวเองเรียกมาเปรียบเหมือนกับญาติพี่น้อง

"ท่านหลาน!ท่านหลานช่วยฉันด้วย!"ฮัวเฉินยวีคลานขึ้นมาจากพื้นร้องไห้และร้องโหยหวนกอดขาของท่านหลาน!"ท่านหลานคุณมาสักทีช่วยฉันจับนักเลงพวกนี้หน่อยและทุบตีพวกมันให้หนักๆ!"

ท่านหลานค่อนข้างพอใจ

เขายังเป็นลูกพี่ในโลกใต้ดินแน่นอนตำแหน่งของเขาอยู่ภายใต้ของหู่แย

แต่เขาไม่มีเวลาได้เห็นหู่แยเพราะเขาเพิ่งก้าวเข้าไปในวิลล่าและเห็นฮัวเฉินยวีคลานขึ้นมาจากพื้นการกระทำนี้ดึงดูดความสนใจของเขาทั้งหมด

เขาตกใจเล็กน้อยหลังจากนั้นเขาก็รู้รายละเอียดของฮัวเฉินยวีตอนนี้นายน้อยที่น่าทึ่งของตระกูลฮัวถูกทุบตีจนสภาพแบบนี้?

แต่เมื่อเห็นฮัวเฉินยวีถูกทุบตีเช่นนี้ไม่รู้ว่าทำไมท่านหลานถึงมีความสุขอยู่ในใจ

แน่นอนว่าความเพลิดเพลินก็คือความเพลิดเพลินคำพูดแบบนี้เขาแน่นอนว่าไม่สามารถพูดออกมาได้และเขาก็ต้องแสร้งทำเป็นตกใจมากเช่นกัน"โอะคุณชายฮัวของผมทำไมคุณถึงมีสภาพแบบนี้ล่ะ!"

"เป็นพวกเขา!รีบจับพวกเขามาให้ฉันเร็วๆ!"ฮัวเฉินยวีตอบเสียงดัง

ในเวลานี้ท่านหลานค่อยๆเงยหน้าขึ้นและมองไปที่โจวหยางและหู่แย

"ไอ้หนูฉันไม่รู้ว่านายเป็นใครแต่นายทำเรื่องใหญ่จริงๆ...ฉันหู่หู่แย?คุณอยู่ที่นี่ได้ไง?"

ก่อนที่คำพูดของท่านหลานจะจบลงทันใดนั้นเขาก็เห็นหู่แยอยู่ข้างหนึ่งอำนาจของเขาก็อ่อนลงอย่างมากและก็พูดด้วยความไม่แน่ใจ

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหู่แยถึงปรากฏตัวที่นี่

หรือว่าหู่แยทำฮัวเฉินยวีเป็นเช่นนี้?แต่ว่าไม่น่าจะอย่างยิ่งหู่แยไม่น่ามีความแข็งแกร่งขนาดนี้

ถูกต้องฮัวเฉินยวีหรือพลังเชิงสัญลักษณ์ของตระกูลฮัวนั้นทรงพลังมาก

บนพื้นผิวดูเหมือนว่ามันจะแซงหน้าคนอย่างหู่แยและท่านหลานไปมาก

ปู่ของฮัวเฉินยวีก็เป็นบรรพบุรุษอะไรของตระกูลฮัวนะ?นักบุญอุปถัมภ์แห่งตงไห่!

แล้วคนอย่างหู่แยมีหน้าที่อะไร?ขยะในโลกใต้ดินไม่ใช่อะไรนอกจากการดำรงอยู่

ไม่ว่าหู่แยจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่เขาก็ไม่สามารถต่อสู้กับตระกูลฮัวได้อย่างน้อยจากมุมมองของกองกำลังใต้ดินทั้งหมดก็มีลักษณะเช่นนี้

พวกเขาไม่รู้ว่าตัวตนของโลกใต้ดินเป็นเพียงส่วนปลายของภูเขาน้ำแข็งของหู่แยตัวตนที่แท้จริงของเขาซึ่งเป็นทายาทของตระกูลสวี่เป็นที่พึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

ด้วยตัวตนนี้เขาจึงมีคุณสมบัติที่จะท้าทายตระกูลฮัวได้อย่างแน่นอน

แต่ท่านหลานและคนในเมืองตงไห่ทั้งหมดไม่ค่อยมีใครรู้จักตัวตนของหู่แยดังนั้นในสายตาของท่านหลานหู่แยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลฮัวอย่างแน่นอน

"ที่แท้ก็ท่านหลานคุณมาทำอะไรที่นี่?"หลังจากเห็นท่านหลานหู่แยก็พูดแผ่วเบา

"ฉันฉันมาเพราะคุณชายฮัวเรียกแต่หู่แยทำไมคุณมาที่นี่?"

หลังจากที่เขาสงบลงท่านหลานก็เหล่ตาและมองไปที่หู่แย"หู่แยคุณอยู่ที่นี่ทำไมคุณยังยืนดูคุณชายฮัวที่โดนทำร้ายล่ะ?หรือว่าที่คุณชายฮัวได้รับบาดเจ็บแบบนี้เพราะคุณเป็นคนทำ?"

หลังจากคิดอะไรบางอย่างท่านหลานก็รู้สึกหวั่นหูแย่

ถูกต้องความแข็งแกร่งของเขาไม่แข็งแกร่งเท่าหู่แยและอาจกล่าวได้ว่าแย่กว่านั้นมาก

แต่เห็นหู่แยอยู่ที่นี่ก็เห็นได้ชัดว่าเขากำลังท้าทายตระกูลฮัว!

ในสายตาของท่านหลานความแข็งแกร่งของหู่แยนั้นยังห่างไกลจากการเทียบเคียงกับตระกูลฮัวกล่าวอีกนัยหนึ่งนี่เป็นโอกาสสำหรับท่านหลานซึ่งเป็นโอกาสที่จะเข้ามาแทนที่หู่แย

"ใช่เด็กคนนี้จากตระกูลฮัวกลายเป็นแบบนี้เป็นมือของฉันทำไม?คุณจะยืนหยัดเพื่อเด็กคนนี้?"

หู่แยถามด้วยความสนใจ

ในฐานะนักเลงที่อยู่ในโลกใต้ดินมานานหลายสิบปีทำไมหู่แยจะไม่รู้ว่าท่านหลานกำลังคิดอะไร?

เพียงแต่ในเมื่อเขากล้าที่จะจัดการกับฮัวเฉินยวีงั้นแสดงว่ามั่นใจอย่างแน่นอน!

ก่อนหน้านี้เพื่อปกปิดตัวตนของเขาหู่แยบอกโจวหยางว่าเขาไม่ใช่ปรมาจารย์การต่อสู้

แต่แท้จริงแล้วประโยคนั้นเป็นการโกหกของโจวหยางเขาเองก็เป็นปรมาจารย์ด้านการต่อสู้!

ความแข็งแกร่งแบบนี้ไม่มีใครหยุดยั้งได้ในโลกใต้ดินในตงไห่!

เพียงแค่หู่แยไม่เคยเปิดเผยความแข็งแกร่งของเขาเพื่อปกปิดตัวตนของเขาแต่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องปิดบัง

"ท่านหลานเราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมงานกันมีอะไรที่อยากพูดก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรีรออยากลงมือก็ลงมือเลย"

"ต้องการใช้โอกาสนี้แทนที่ฉันใช่มั้ย?"

หู่แยทำลายความคิดของท่านหลานโดยตรง

เรื่องก็มาถึงจุดนี้แล้วท่านหลานไม่ต้องการปกปิดอีกต่อไป

"ใช่หู่แยผู้ชนะในโลกนี้คือราชาใครไม่อยากปีนขึ้นไปบ้างล่ะ?"

"ในเมื่อคุณกล้าที่จะเป็นศัตรูกับตระกูลฮัวก็เท่ากับว่าเตรียมพร้อมที่จะลงจากตำแหน่งแล้วสินะ"

"เชื่อฟังหน่อยอย่าปล่อยให้ฉันเสียแรงเห็นแก่ความเป็นเพื่อนในอดีตฉันสามารถให้การดูแลเป็นพิเศษแก่คุณได้"

ท่านหลานกล่าวอย่างมีชัย

ในความคิดของเขาครั้งนี้หู่แยตายแน่!

ความแข็งแกร่งของเขานั้นสู้หู่แยไม่ได้แน่นอนแต่เนื่องจากหู่แยทำให้ตระกูลฮัวขุ่นเคืองเขาจึงมีชะตาที่จะล้มลงในครั้งนี้!

สิ่งที่บอกว่าเขามีการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนและถึงกับขอให้หู่แยยอมจำนนต่อเขาเขาสามารถทรมานหู่แยเบาๆ!

แต่หลังจากที่ฮัวเฉินยวีได้ยินสิ่งนี้ก็เริ่มไม่มีความสุข

"โอ้ที่แท้คุณก็คือหู่แยที่ต่ำตมหรอ!"

"เป็นแค่หมาหัวเน่าที่กากเกนสังคมกล้าที่จะลงมือกับฉัน!"

"ท่านหลานฆ่าเขาให้ตายห้ามเมตตา!"

"เมตตาบ้าบออะไรของแกเขาก็เหมือนแกที่เป็นกากเดนของสังคมทำเลวเหมือนกันในเมื่อกล้าตีฉันแกยังไม่ฆ่ามันอีก!"

"ไม่ใช่ว่าคุณเป็นขยะเหมือนพวกมันใช่มั้ย!"

ฮัวเฉินยวีที่ฟื้นคืนสติกลับมาได้อย่างสมบูรณ์พร้อมกับความเย่อหยิ่งของเขาพอจับท่านหลานไว้ก็พ่นแต่คำหยาบ

ใบหน้าของท่านหลานดูไม่ดีเล็กน้อยแต่เขาไม่กล้าที่จะโต้ตอบดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแค่โอนความโกรธทั้งหมดของเขาไปให้หู่แย

"เห็นมั้ยหู่แยครั้งนี้ไม่ใช่ว่าฉันเมตตาคุณหรอกนะแต่เพราะคุณชายฮัวขอไว้"

"ถ้าคุณจะโทษก็โทษที่ตัวเองทำคุณชายฮัวขุ่นเคืองนะ!"

ท่านหลานพูดจบก็พาลูกน้องหลายสิบคนล้อมรอบหู่แยและโจวหยาง