บทที่ 463 จุดสิ้นสุดของถนน

ป๊าบ!

แก้วชาที่จีจงซานถืออยู่ในมือของเขา ก็แตกลงกับพื้น และโกงชาในมือของเขา

หน้าผากของเขามีเหงื่อออก ฝ่ามือมีเหงื่อออก และข้อมือของเขายังคงสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทั้งคนอยู่ในอาการตื่นตระหนกอย่างมาก...