บทที่ 911 ทุกคนทั่วโลกต่างเงียบเหงา

"อะไรนะ?"

ใบหน้าของจางจิ่วเฉินและดินแดนอมตะทั้งสี่ต่างมีความตะลึงเกิดขึ้นยากิวมุเนโทชิเป็นแค่คนคนหนึ่งที่ใกล้จะตายยังจะสามารถทำอะไรได้อีก?

"ให้ฉันจัดการไอ้ตัวประหลาดนี้เถอะ!"ยากิวมุเนโทชิยิ้มอย่างไม่แยแสปลอกดาบเทียนกงหยุนหลุดมาอย่างเร็วไวร่างกายของยากิวมุเนโทชิเคลื่อนไหวตามดาบพลางพูด

"คุณหลินครับนี่คือทักษะวิชาของสำนักอิเสะของผม‘วิชาประสานดาบ’เน้นย้ำเรื่องร่างกายกับการประสานกันของตัวดาบคนคือดาบดาบคือคนขอคำแนะนำจากคุณหลินด้วยนะครับ!"

ร่างกายของยากิวมุเนโทชิค่อยๆจางหายไปรวมประสานเป็นร่างเดียวกันกับดาบเทียนกงหยุนพลังฟ้าและพลังดินที่อยู่รอบๆต่างรวมตัวกันเข้ามาหาดาบเทียนกงหยุนพลังฟ้าและพลังดินที่อยู่รอบๆแข่งแกร่งและกว้างขวางมากแค่ไหนมันไม่ใช่พลังที่มนุษย์ธรรมดาจะสามารถควบคุมได้แม้กระทั่งอาวุธเทพอย่างดาบเทียนกงหยุนยังมีเสียงร้องคร่ำครวญเกิดขึ้น

"ไป!"

ท่ามกลางท้องฟ้าที่ว่างเปล่ามีเสียงของยากิวมุเนโทชิดังขึ้น

พลังฟ้าดินที่ฮึกเหิมล่องลอยอยู่กลางอากาศจากการดังขึ้นของเสียงดังกล่าวราวกับว่าเจอช่องโหว่ยังไงอย่างนั้นก่อนจะพุ่งแท่งเข้าไปในทิศทางของมนุษย์หมาป่าที่มาพร้อมกันกับโคลด

พลังของฟ้าใต้ดินที่ฮึกเหิมนี้ยิ่งใหญ่เกินขีดการจินตนาการของทุกคน

ท่ามกลางท้องฟ้าที่ว่างเปล่ายังสั่นเครือไปหมดเลยฝนที่ตกกระหน่ำถูกรบกวนจนกลายเป็นพายุลูกนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาในทิศทางของมนุษย์หมาป่า

"แกเป็นแค่คนที่ใกล้จะตายคนเดียวเท่านั้น!"

ปากของมนุษย์หมาป่ามีลมสีขาวออกมาเป็นระยะๆร่างกายทั้งร่างบวมใหญ่ขึ้นมาภายในพริบตาร่างกายที่สูงประมาณสามเมตรในตอนแรกสูงขึ้นเป็นห้าเมตรอย่างรวดเร็วแขนและขาทั้งสี่ข้างก็กลายเป็นแขนและขาทั้งสี่ข้างของหมาป่าแทน

"ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าแกจะฆ่าฉันยังไง!"

มนุษย์หมาป่าคํารามออกมาทีนึงดวงตาแดงเถือกทั้งสองข้างณตอนนี้เขาไม่ได้สนใจอะไรเลยพุ่งกระโจนตรงไปในทิศทางของพลังฟ้าดินที่ฮึกเหิมทันที

"เจียเอ๋อร์ตันกลับมาแล้ว!"โคลดตะโกนเสียงดังอยู่ข้างๆแต่กลับช่วยอะไรไม่ได้เลยทันทีที่มนุษย์หมาป่าตกอยู่ในสภาวะที่คุ้มคลั่งความคิดและความผิดชอบชั่วดีจะหลงเหลืออยู่แค่น้อยนิดเท่านั้นจะทำตามทุกอย่างตามสัญชาตญาณอย่างเดียว

"ให้ตายสิตอนนั้นไม่น่าพาไอ้โง่นี่มาตั้งแต่แรกเลย"

ณตอนนี้พลังออร่าของความเป็นผู้ดีบนตัวโคลดจางหายไปหมดแล้วทั้งๆที่ทุกคนแค่ต้องร่วมมือกันต้านทานการโจมตีครั้งสุดท้ายของยากิวมุเนโทชิก็ได้แล้วแต่คิดไม่ถึงเลยว่าเจียเอ๋อร์ตันจะพุ่งเข้าไป

"คุณยากิวมุเนโทชิครับหมัดนี้ของผมรบกวนขอคำแนะนำจากคุณด้วยนะครับ!"

หลินหยินพูดอย่างทอดถอนใจทีนึงก่อนจะชกหมัดออกไปอย่างแรง

ภายในเวลาเสี้ยววินาทีจากเสียงคำรามของมังกรพลังพิศวงที่ใหญ่โตมโหฬารหลุดลอดออกมาจากร่างกายเขาแสงสีขาวจ้าส่องสว่างไปทั่วทั้งพื้นธรณีพลังความสามารถทั้งตัวของหลินหยินได้ฉุดขึ้นไปถึงขั้นสูงสุดณตอนนี้ร่างกายทั้งร่างของเขากลายเป็นดังดาวตกสีขาวพุ่งตรงไปในทิศทางของจางจิ่วเฉินอย่างแรง

"ฉางเซิงจึช่วยฉัน!"

รอบกายของจางจิ่วเฉินมีกระแสไฟสถิตอยู่รอบๆแต่ว่าร่างกายกลับถอยหลังกลับไปอย่างเร็วแรงหมัดนี้ของหลินหยินแค่ดูก็รู้เลยว่าเป็นหวัดที่ต้านทานไม่ได้ง่ายขนาดนั้นตอนนี้ถ้าเกิดถูกหลินหยินโจมตีเดี๋ยวรอจับตัวหลินหยินได้เขาก็คงจะไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเหมือนกัน

แววตาของฉางเซิงจึก็ดูตึงเครียดมากเช่นกันเขาก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าหลินหยินและยากิวมุเนโทชิที่ผ่านสนามรบมาอย่างหนักหน่วงขนาดนี้แล้วแต่ยังสามารถแสดงแข็งแกร่งระดับนี้ออกมาได้อีกพลังของหมัดนี้มีมากกว่าพลังทั้งหมดตอนที่หลินหยินและยากิวมุเนโทชิแสดงออกมาในสนามรบเป็นสองเท่า

ถึงแม้จะเป็นความสามารถของเขาเขาก็ไม่กล้ารับประกันได้ว่าจะสามารถรับหมัดนี้ได้โดยที่ตัวเองไม่เสียหายอะไรเลย

"จางจิ่วเฉินอย่าออมมือถ้ายังออมแรงอีกวันนี้ก็จะจับตัวหลินหยินไม่ได้!"ฉางเซิงจึมองดูร่างกายที่กำลังถอยหลังของจางจิ่วเฉินพลางตะคอกเสียงต่ำ

ถ้าเกิดจางจิ่วเฉินยังเล่นสนุกตอนนี้วันนี้ก็จับหลินหยินได้ยากแล้วล่ะ

"ฉันรู้อยู่แล้ว!"

แววตาของจางจิ่วเฉินเป็นประกายขึ้นกระแสไฟที่อยู่รอบตัวเป็นประกายขึ้นมาอย่างกระทันหัน

"โครม!"

กระแสไฟสีม่วงที่กว้างประมาณกิ่งไม้ผ่าลงมาจากบนฟ้าพลังทั้งหมดของกระแสไฟฟ้านี้ดูฮึกเหิมมากไม่ใช่ผู้เฒ่าในตระกูลไป๋หลี่ที่ถูกหลินหยินฆ่าจะสามารถเทียบเคียงได้พลังในครั้งนี้เกือบเทียบเท่าพลังทั้งหมดของนักสู้ดินแดนอมตะช่วงกลางคนนึงเลย

"ฝ่ามือไทเก๊ก!"

หลินหยินทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีนึงดาวตกสีขาวพุ่งกระแทกเข้ากับรูปยันต์แปดทิศ

"ปังปังปัง!"

ดาวตกสีขาวกระแทกเข้ากับรูปยันต์แปดทิศตามมาด้วยเสียงที่ดังสนั่นดั่งเสียงฟ้าผ่าอย่างกระทันหันราวกับว่าได้ทำการยิงระเบิดปรมาณูพร้อมกันหลายรูปในเวลาเดียวกันก้อนเมฆสีขาวที่ลอยอยู่เหนือภูเขาสั่นสะเทือนจนแยกตัวออกจากกันไกลทันที

"อั่ก!"

นัตตาของฉางเซิงจึมีความตะลึงและสิ้นหวังเกิดขึ้นพลางกระอักเลือดสดออกมาจากปากร่างกายถอยหลังเซกลับไปอยู่กลางอากาศสิบกว่าเมตรถึงจะหยุดลง

เมื่อก่อนเขาเคยปะทะกับยอดฝีมือดินแดนอมตะจากการที่มีรูปยันต์แปดทิศนี้อยู่เคียงข้างกายเขาแทบจะดำรงอยู่ในตำแหน่งที่ไม่เคยแพ้มาก่อนเลยถึงแม้จะเป็นการปะทะกับยากิวมุเนโทชิในครั้งก่อนรูปยันต์แปดทิศของเขาก็ไม่ได้แตกสลายไป

แต่วันนี้รูปยันต์แปดทิศที่เขาภูมิใจนักภูมิใจหนากลับถูกหลินหยินพังลงไปด้วยหมัดหมัดเดียวงั้นหรอ

หลังจากที่ดาวตกสีขาวทำให้รูปยันต์แปดทิศแตกสลายไปแต่พลังดังกล่าวกลับไม่ลดลงเลยมีแค่แสงสีขาวที่หม่นหมองลงเล็กน้อยพุ่งกระแทกเข้ากับสายฟ้าสีม่วงที่เป็นประกาย

ได้ยินแค่เสียง"ปัง"เสียงเดียวดาวตกสีขาวบินถอยหลังกลับไปทันทีและสายฟ้าสีม่วงก็ได้จางหายไปท่ามกลางอากาศเช่นกัน

"พึบ!"

จางจิ่วเฉินร้องในปากทีนึงร่างกายสั่นสะเทือนไปทีนึงแววตาที่ดูตะลึงบดบังไม่ได้เลยสักนิด
จากพลังการโจมตีที่เพิ่งเกิดขึ้นในเมื่อกี้เห็นได้ชัดเลยว่าพลังพิศวงของเขาเทียบกับหลินหยินไม่ได้แอบเสียบเปรียบไป

การโจมตีในเมื่อกี้ของหลินหยินถูกรูปยันต์แปดทิศของฉางเซิงจึผ่อนแรงไปหกสิบเปอร์เซ็นต์แล้วแต่คิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินหยินอยู่ดีบนตัวหลินหยินต้องมีความลับที่ยิ่งใหญ่ซุกซ่อนอยู่แน่นอนไม่งั้นเขาคงจะไม่มีพลังความสามารถที่แข็งแกร่งถึงขั้นนี้ในช่วงอายุแบบนี้ได้แน่นอน

ส่วนอีกฝั่ง

พลังดาบที่ไม่สามารถต้านทานได้ของยากิวมุเนโทชิได้ผ่าเข้ากลางหัวเจียเอ๋อร์ตันจนร่างกายแยกออกเป็นสองครึ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้วส่วนร่างศพของยากิวมุเนโทชิก็ได้ค่อยๆร่วงตกลงมาจากบนอากาศเช่นกัน

ดาบเทียนกงหยุนร้องค่ำครวญทีนึงแบกรับร่างศพของยากิวมุเนโทชิไว้ค่อยๆร่วงลงมาจากบนอากาศแล้วค่อยๆวางร่างศพของยากิวมุเนโทชิลงบนพื้นตัวดาบหมุนเวียนอยู่รอบศพของยากิวมุเนโทชิ

"เป็นไปได้ยังไง!"

โคลดเบิกตากว้างใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่คาดคิดต้องรู้ไว้ก่อนว่าเจียเอ๋อร์ตันที่อยู่ในสภาวะคุ้มคลั่งไม่ว่าจะเป็นด้านเกราะป้องกันหรือว่าพลังในการโจมตีก็จะมีเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าตัวแต่ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกดาบนึงของยากิวมุเนโทชิปลิดชีพไป

"ไปสู่สุคตินะครับคุณยากิวมุเนโทชิ!"

หลินหยินพูดด้วยน้ำเสียงที่ทอดถอนใจท่ามกลางอากาศแสงสีขาวจางหายไปร่างกายค่อยๆปรากฏขึ้นพลางมองดูร่างศพของยากิวมุเนโทชินัตยาเต็มไปด้วยความน่าเสียดาย

ยากิวมุเนโทชิเป็นคนที่น่าทึ่งมากคนนึงจริงๆถ้าเกิดอยู่ในอาณาจักรลับมีความหวังที่จะก้าวสู่ระดับขั้นดินแดนโลกอมตะได้เลย

อีกอย่างวินาทีสุดท้ายของยากิวมุเนโทชิเขาก็ไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะสามารถต้านทานได้แต่ทว่าหลังจากที่ใช้กระบวนท่านี้ไปยากิวมุเนโทชิต้องตายแน่นอนยากิวมุเนโทชิปะทะกับเขาแค่อยากก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองเท่านั้นแต่การใช้กระบวนท่านี้จบไม่ค่อยสวยนัก

ผู้คนที่มาดูการประลองในครั้งนี้ต่างเงียบกริบลงไปตอนแรกก็คิดว่าหลังจากที่หลินหยินปะทะกับยากิวมุเนโทชิแล้วเขาจะไม่มีทางหนีรอดได้แล้วแต่คิดไม่ถึงเลยว่าหลินหยินจะสามารถระเบิดพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ออกมาได้ทำให้นักสู้ดินแดนอมตะทั้งสองคนได้รับบาดเจ็บในกระบวนท่าเดียว

อีกอย่างก่อนที่ยากิวมุเนโทชิจะตายเขาได้ใช้ดาบสังหารนักสู้ดินแดนอมตะเขตตะวันตกไปได้คนนึงอีกด้วย

วันนี้มีนักสู้ดินแดนอมตะได้สูญเสียไปสองคนเมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไปทุกคนในโลกต้องต่างรู้สึกเงียบเหงาหมดเลย