บทที่ 1272 คนเดินเรือ

"นี่ไม่ใช่สิ่งที่เป็นตัวเป็นตน ภูตผี?"

หลินหยินสัมผัสรักแร้ใต้แขน แล้วแตะศีรษะที่ไหล่ทั้งสองข้างอีกครั้ง ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในใจ

นี่ก็เป็นเหมือนกฎในตำนานของสวรรค์และโลก...