บทที่ 917 อวยพรในวันเกิด

ดินแดนอมตะห้าท่านสิ้นพระชนม์ในสงครามเดียว!

ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วโลกของศิลปะการต่อสู้ราวกับพายุเฮอริเคนไม่มีดินแดนอมตะใดในโลกศิลปะการต่อสู้มานานหลายร้อยปีแล้วและตอนนี้มีคนห้าคนเสียชีวิตอย่างกะทันหัน

ในช่วงเวลานี้กองกำลังที่ไม่ได้มีผู้แข็งแกร่งดินแดนอมตะอยู่ก็ถ่อมตัวไม่น้อยในอดีตกองกำลังบางส่วนที่มีพลังอยู่เหนืออันดับสวรรค์ล้วนแต่หยิ่งผยองแต่ตอนนี้กลับไม่หยิ่งผยองเช่นนั้นเพราะกลัวว่าจะยั่วยุพวกเขามีกองกำลังที่ซ่อนอยู่โดยผู้แข็งแกร่ง

ในช่วงเวลานี้มีผู้แข็งแกร่งดินแดนอมตะมากมายอย่างกะทันหันใครจะรู้ว่ามีแมวผู้แข็งแกร่งดินแดนอมตะอยู่ที่ไหนบ้าง

และภูเขาหลางหยาในเมืองชานโจวและเมืองชิงหยุนก็มีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

...

หลังจากปรับปรุงที่จงไห่ได้สองวันหลินหยินก็ออกเดินทางไปเมืองชิงหยุน

จางฉีโม่ยังอยู่ที่เมืองชิงหยุนเขาและจางฉีโม่ก็ไม่ได้เจอกันมานานและเขาวางแผนที่จะไปยังดินแดนแห่งความลับเพื่อหาโอกาสในการเพาะปลูกในไม่ช้าและไม่สามารถรอตระกูลไป๋หรือตระกูลไป๋หลี่ให้มาหาที่นี่ได้

ทันทีที่เขาลงจากเครื่องบินหลินหยินก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้เมืองชิงหยุนนั้นแตกต่างจากครั้งล่าสุดที่เขามามากแม้ว่าครั้งที่แล้วจะมีนักฝึกวรยุทธ์แต่ก็ยังมีคนธรรมดาอยู่มากมายแต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนเมืองชิงหยุนและวงกลมโลกที่ซ่อนอยู่รวมตัวกันในที่เดียวกันเขาเพียงปล่อยสัมผัสเทพที่สนามบินก็พบนักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์สามคนและนักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกมากกว่าสิบคน

ต้องรู้ว่านักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์เป็นเสาหลักของอำนาจใหญ่เช่นกันแต่ตอนนี้อยู่ที่สนามบินเมืองชิงหยุนก็ปรากฏตัวสามคนแล้ว

"โชเฟอร์ไปที่XuelongMountainVilla!"

หลินหยินหยุดรถแท็กซี่อย่างไม่เป็นทางการและพูดกับคนขับรถ

"ทำไมคนนอกจำนวนมากจึงไปที่XuelongMountainVillaในช่วงเวลาอันสั้นนี้?"

คนขับแท็กซี่บ่นพึมพำแต่ไม่ได้ถามอะไรมากในช่วงเวลาอันสั้นนี้มีคนนอกเข้ามาในเมืองชิงหยุนจำนวนมากและปลายทางคือXuelongMountainVillaแม้ว่าจะเป็นย่านที่อุดมสมบูรณ์แต่ก็ไม่ใช่สถานที่ที่มีชื่อเสียงแต่ก็ไม่รู้ว่าคนนอกพวกนี้ไปที่นั่นเพื่ออะไร?

"มีคนจำนวนมากไปทางนั้น?"

หลินหยินขมวดคิ้วและถามเขามีความคิดในใจสันนิษฐานว่าคนเหล่านั้นไปที่XuelongMountainVillaเพราะเขา

"ใช่แล้ว!"คนขับเหลือบมองไปที่หลินหยินอาจเป็นเพราะคิดว่าคิดว่าหลินหยินใจดีกว่าและกล่าวว่า"ฉันวิ่งแท็กซี่มากว่าสิบปีแล้วและมีเพียงช่วงเวลานี้มีคนจำนวนมากนั่งแท็กซี่ไปXuelongMountainVillaปกติแล้วคนที่อาศัยอยู่ที่นั้นล้วนมีคนขับรถจะมีใครนั่งแท็กซี่ไป"

"และได้ยินมาว่าXuelongMountainVillaกำลังจะขยายใหม่และผู้อยู่อาศัยเก่าจำนวนมากถูกขับไล่ออกไปแล้ว"

ประโยคสุดท้ายของคนขับเบามากถ้าหลินหยินไม่ใช่นักฝึกวรยุทธ์อาจจะได้ยินไม่ชัด

"ขับไล่ออกไป?"

หลินหยินขมวดคิ้วและไม่ถามอะไรมากเมื่อไปถึงที่นั่นทุกอย่างก็กระจ่าง

ในไม่ช้าก็มาถึงประตูทางเข้าXuelongMountainVillaในเวลานี้มีหลายคนเข้าแถวที่ประตูทางเข้าXuelongMountainVillaหลินหยินจ่ายเงินแล้วเดินไปและกระซิบกับชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่คนสุดท้าย

"คุณลุงนี่มีอะไรเหรอ?คนเข้าแถวเยอะขนาดนี้?"

ชายวัยกลางคนมองไปที่หลินหยินด้วยความประหลาดใจและกระซิบ"คุณไม่รู้เหรอ?เราทุกคนมาที่นี่เพื่ออวยพรวันเกิดให้คุณผู้หญิงลู่ชายหนุ่มทำไมคุณมาที่นี่คนเดียวโดยไม่มีของขวัญไม่มีของขวัญแม้แต่ประตูก็เข้าไม่ได้แน่เลย"

"บ้านของฉันอยู่ในXuelongMountainVillaฉันไม่สามารถกลับบ้านได้เลยหรือ?"หลินหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยคุณผู้หญิงลู่ควรจะพูดถึงแม่ยายของเขาแม่ยายของเขาเป็นวันเกิดในช่วงเวลานี้ด้วย

เพียงแต่ว่าตอนนี้ลู่หยาฮุ้ยใหญ่ขนาดนี้แล้วเหรอ?ต้องรอเข้าแถวเพื่ออวยพรวันเกิดให้เขา?

และในบรรดาผู้คนในแถวนั้นมีนักฝึกวรยุทธ์ดินแดนอันดับโลกอยู่สองคน

"ชายหนุ่มคุณรีบไปโทรหาคนในครอบครัวของคุณในXuelongMountainVillaตอนนี้มีเพียงครอบครัวเดียวแล้วและนั่นคือตระกูลของคุณผู้หญิงลู่ครอบครัวของคุณน่าจะต้องย้ายออกไปแล้ว"ชายวัยกลางคนมองหลินหยินด้วยความสงสารเนื่องจากชายหนุ่มตรงหน้าเขาเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาก่อนแต่ไม่ได้แจ้งเขาว่าย้ายออกไปแล้วแปดเก้าในสิบอาจจะถูกจัดการกับคนที่ต้องการทำให้คุณผู้หญิงลู่พอใจ

"ชายหนุ่มตุณอย่าสร้างปัญหาคนที่นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทำให้ขุ่นเคืองได้!"

ในขณะนี้เสียงตะโกนที่โกรธเกรี้ยวดังมาจากด้านหน้า

"คุณกล้านำสิ่งของที่พังเหล่านี้มาฉลองวันเกิดรีบกลิ้งออกไปจากที่นี่!"

ชายชราอายุหกสิบเศษถูกโยนออกมาจากด้านหน้าโดยตรงและของขวัญที่เขานำมาด้วยก็ออกมาพร้อมกับเขา

"เอาของทรุดโทรมของคุณรีบกลิ้งออกไปจากที่นี่!"

ชายชราหยิบของขวัญและจากไปดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

"โสมอายุร้อยปีก็ดูไม่เข้าตาไม่รู้ว่าของขวัญที่ฉันเตรียมไว้จะสามารถเข้าไปได้หรือไม่!"ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าหลินหยินถอนหายใจและกล่าว

ใบหน้าของหลินหยินมืดมนเขาเพียงแค่ไม่ได้กลับมาสักพักและไม่ได้คาดคิดว่าลู่หยาฮุ้ยจะทำเรื่องวุ่นวายเกินไปขนาดนี้หลินหยินก้าวตรงไปที่ด้านหน้าของทีม

"ชายหนุ่มกลับมา!"

ชายวัยกลางคนเครียดจนตบต้นขาของเขายื่นมือออกไปเพื่อดึงหลินหยินแต่ความเร็วของหลินหยินนั้นเร็วมากจนหลบหนีแรงดึงของชายวัยกลางคนด้วยการสั่นเล็กน้อยและเดินไปทางด้านหน้าสุดของฝูงชน

"คุณทำอะไรแซงแถวได้ยังไง!"

เมื่อเห็นหลินหยินเดินไปข้างหน้าใบหน้าของคนอื่นๆที่ยังคงเข้าแถวอยู่แสดงสีหน้าไม่พอใจและหลายคนก็เริ่มตะโกนด้วยความไม่พอใจ

นักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกสองคนที่ยังคงเข้าแถวอยู่ก็แสดงท่าทางไม่พอใจเช่นกันพวกเขาในฐานะนักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกต่างเข้าแถวอย่างจริงใจท้ายที่สุดคุณผู้หญิงลู่เป็นแม่ยายของชายคนนั้นแต่ตอนนี้ชายหนุ่มคนหนึ่งกล้ารีบไปข้างหน้าอย่างโจ่งแจ้ง

"รีบกลับมา!"

ชายวัยกลางคนวิ่งก้าวใหญ่ไปทางหลินหยินและยิ้มให้คนในแถวข้างหน้าขณะที่วิ่งไป"ทุกท่านขออภัยนี่คือรุ่นหลังในตระกูลของฉันไม่รู้เรื่องทำให้ทุกคนเดือดร้อนแล้ว!"

"เฮอ!"

มีคนในหมู่พวกเขาเห็นชายวัยกลางคนหัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า"เหอหยางคุณนำหัวตกตะลึงแบบนี้ไปแสดงความยินดีกับคุณผู้หญิงลู่ในวันเกิดคุณต้องการให้ซิงอี้เหมินทำลายล้างหรือ?

สีหน้าของเหอหยางชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปแต่ไม่กล้าที่จะโจมตีผู้คนบนภูเขาไม่ใช่สิ่งที่เขาจะทำให้ขุ่นเคืองได้จึงทำได้เพียงยิ้มและพูดว่า"ฉันจะพาเขาไปเดี๋ยวนี้!"

"เมื่อกี้คุณบอกว่าจะทำลายล้างเขา?"

หลินหยินหยุดฝีเท้าและหันไปมองผู้พูดเมื่อกี้

ผู้พูดก็มีความแข็งแกร่งในอันดับผู้คนและยังเป็นผู้นำของตระกูลเล็กๆในโลกที่ซ่อนอยู่แต่เมื่อหลินหยินเหลือบมองไปก็รู้สึกเหมือนถูกจ้องมองด้วยการระบาดและแม้แต่การหายใจก็ยากลำบากแต่ทั้งสองในช่วงเวลาของการหายใจบนหลังก็เปียกไปด้วยเหงื่อ

"คุณ...คุณต้องการ...ทำอะไร?ยังไงวันนี้ก็เป็นวันเกิดของคุณผู้หญิงลู่คุณยังกล้าสร้างปัญหาเหรอ?"

ในเวลานี้ทุกคนยังเห็นว่าหลินหยินนั้นมีความพิเศษและนักศิลปะการต่อสู้ทั้งสองจ้องมองไปที่หลินหยินด้วยสายตาที่เคร่งขรึมคาดไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นผู้แข็งแกร่งตั้งแต่อายุยังน้อยขนาดนี้

"ทำอะไรอยู่?สร้างปัญหาที่นี่หาความตาย?"

ในเวลานี้ผู้คุมสองคนที่อยู่ด้านหน้าก็พบสถานการณ์ที่นี่เช่นกันความแข็งแกร่งของทั้งสองเป็นเพียงช่วงต้นอันดับผู้คนแต่การแสดงออกของพวกเขาหยิ่งผยองมาก

รูจมูกคู่หนึ่งหันขึ้นสู่ท้องฟ้าเดินไปหาหลินหยินและตะโกนว่า

"คุณรู้ไหมว่าวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ48ปีแม่ยายของคุณชายหยินคุณมาสร้างปัญหาเพื่อตบหน้าคุณชายหยิน?"