บทที่ 672 วันนี้แกไม่ต้องกินข้าวแล้ว

“บังอาจ! ไอ้เด็กน้อยอย่างแก กล้าพูดจาหยามต่อหน้าประธานหลินเร๊อะ?”

หูฉางไห่เอ่ยขึ้นอย่างโมโห จ้องคุณชายหลี่ว์อย่างขมึง

หากไม่ได้อยู่ในที่สาธารณะคนพลุกพล่านละก็ เขาคิดจะฆ่าแล้ว

ผู้อาวุโสหลินหยินเป็นบุคคลระดับไหน?

เป็นถึงระดับเจ้าพ่อใหญ่ในเมืองหลวงดิจิง...