บทที่ 919 ใครเป็นสุนัข?

หลินหยินเพียงแค่โบกมือแบบลวกๆและปรมาจารย์ไป๋เฮ่อก็ถูกพลังมวยปล้ำที่มองไม่เห็นกระแทกเข้ากับกำแพงจนแหลกเป็นผงราวกับว่าเขาใช้มือตบมดให้ตายอย่างลวกๆและไม่สนใจเดินเหมือนอยู่ที่ลานบ้านเดินขึ้นไปที่ภูเขา

ผู้ชมทุกคนที่ดูต่างตกตะลึงชายผู้แข็งแกร่งจุดสูงสุดอันดับโลกที่มีชื่อเสียงมานานหลายปีถูกคนบีบเหมือนมดบีบจนตายโดยตรง

ในเวลานี้นักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกดูเหมือนจะนึกถึงอะไรบางอย่างจ้องมองร่างที่เดินขึ้นไปบนภูเขาด้วยความหวาดกลัวถือของขวัญและพึมพำกับตัวเอง

"ไม่น่าจะเป็นคนนั้นมั้ง!"

นักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาถามด้วยเสียงต่ำ"ผู้เฒ่าเฉิงคุณกำลังพูดถึงอะไร?"

"มีพลังมากเช่นนี้ยังคงอยู่ในXuelongMountainVillaคุณเดาว่าเป็นใคร?"ผู้เฒ่าเฉิงมองไปที่เพื่อนเก่าและพูดอย่างมีความหมาย"ตอนนี้บนภูเขาจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาแล้ว"

"คือหลินหยิน!"นักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกก็ตะลึงอยู่กับที่เช่นกัน

พวกเขารู้ดีว่าความแข็งแกร่งของตระกูลนั้นไม่ดีนักและก็ไม่สามารถเกี่ยวอะไรกับตระกูลหลินได้อย่างไรก็ตามเนื่องจากหลังจากตระกูลเล็กๆบางส่วนประจบลู่หยาฮุ้ยขึ้นมาได้แจ้งกองกำลังของโลกที่ซ่อนอยู่รอบๆที่นี่ทีละคนพวกเขาไม่กล้าไม่มามันเป็นเพียงความขุ่นเคืองบางอย่างในใจ

ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณชายหยินในตำนานดูเหมือนจะไม่กินชุดนี้และตอนนี้คนที่คิดว่าตัวเองกำลังปีนเสาสูงที่อยู่บนภูเขาจะต้องตะลึง

หลินหยินกำลังวิ่งขึ้นไปบนภูเขาและลู่หยาฮุ้ยสร้างปัญหาใหญ่ขนาดนั้นจางฉีโม่ไม่น่าจะไม่รู้แต่ทำไมเขาถึงไม่หยุดมันล่ะ?

ทันทีที่หลินหยินมาถึงบ้านพักบนยอดเขาด้วยใบหน้าที่มืดมนก็เห็นชายชราสองคนในอาณาจักรอันดับสวรรค์โดยมีนักสู้อันดับโลกสองคนรีบพยายามมุ่งหน้าลงไปที่ภูเขา

หน้าวิ่งเข้าไปหาหลินหยินที่ขึ้นมาจากด้านล่างของภูเขา

"เด็กชายคุณรู้ไหมว่าคนที่สร้างปัญหาใต้ภูเขาเป็นใคร?"

หัวหน้านักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์ยืนมั่นคงมองไปที่หลินหยินและถามแต่เดิมเขายังคงอยู่บนยอดเขาเตรียมอาหารเย็นแต่จู่ๆก็มีคนได้แจ้งว่ามีคนสร้างปัญหาที่ทางเข้าของบ้านพักใต้ภูเขาออกมาอย่างรีบเร่งยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

"ถ้าคุณกำลังพูดถึงคนที่ลงมือกับสุนัขเฝ้าบ้านทั้งสองและปรมาจารย์ไป๋เฮ่อก็ควรจะเป็นฉันแล้ว!"หลินหยินเดินไปเรื่อยๆและพูดอย่างเฉยเมย

ในตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยเรื่องไร้สาระกับคนเหล่านี้ในตอนนี้เขาแค่อยากเห็นว่าลู่หยาฮุ้ยได้สร้างอะไรไว้บ้าง

'อะไรนะ!’

นักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์ตกใจเขาไม่รู้สึกถึงลมหายใจของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้จากชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้แต่ชายหนุ่มคนนี้กล้าที่จะพูดอย่างดุเดือดและชายหนุ่มคนนี้ดูไปแล้วเหมือนจะคุ้นเคย

ก่อนที่นักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์จะพูดนักศิลปะการต่อสู้อันดับโลกที่อยู่ข้างหลังเขาก็พูดอย่างเหยียดหยามว่า"เจ้าเด็กคุณยังไม่รับผู้หญิงแล้วมองดูตัวเองอย่างคุณจะเป็นคู่ต่อสู้ของไป๋เฮ่อ?"

"หุบปาก!"

นักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์ตะโกนและโค้งคำนับให้หลินหยิน"เป็นคุณชายหยินอยู่ต่อหน้า?"

อะไรนะ!

แย่แล้ว!

ผู้ใต้บังคับบัญชาสองคนที่อยู่เบื้องหลังนักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์ตกใจขาทั้งคู่อ่อนแรงเล็กน้อยโดยเฉพาะนักศิลปะการต่อสู้ที่พูดจาไม่ดีเมื่อกี้ใบหน้าของเขาซีดลงถ้าไม่ใช่เพราะบังคับไว้คงจะล้มลงกับพื้นในเวลานี้

ตอนนี้พวกเขาก็พบว่าร่างของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ดูคุ้นเคยอยู่บ้างคุณชายหยินในตำนานไม่ใช่หรือ?

"คุณชายหยินพวกเราไปที่ด้านล่างภูเขาภายใต้คำสั่งของคุณผู้หญิงลู่เพื่อดู..."

มีเพียงนักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์เท่านั้นที่สามารถรองรับร่างกายได้ในเวลานี้กล่าวอย่างไม่เต็มใจ

เผชิญหน้าหลินหยินผู้ซึ่งเป็นเหมือนเทพเจ้าเขาไม่กล้าที่จะพูดโกหกแม้แต่คำเดียวเผชิญหน้ากับรอยยิ้มที่พูดคุยและฆาตกรรมเช่นนี้ผู้แข็งแกร่งที่มองผู้คนเป็นมดเขาไม่สามารถแม้แต่จะมีใจต่อต้านดังนั้นจึงทำได้เพียงขอหลินหยินจะเห็นว่าพวกเขากำลังทำสิ่งต่างๆเพื่อลู่หยาฮุ้ยและปล่อยพวกเขาไป

"มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่?ใครเป็นผู้นำในการขับไล่ผู้คนในXuelongMountainVillaออกไป?"

หลินหยินถามด้วยใบหน้าบึ้งตึงเมื่อกี้นี้ภายใต้สัมผัสเทพของเขาไม่มีแม้แต่คนเดียวอยู่ในวิลล่าใกล้ยอดเขามีเพียงไม่กี่คนที่มีศิลปะการต่อสู้อาศัยอยู่ใกล้ประตูเห็นได้ชัดว่าผู้คนในโลกที่ซ่อนอยู่

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในXuelongMountainVillaนั้นต่างร่ำรวยหรือมีราคาแพงมีหลายร้อยครัวเรือนเป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะเต็มใจย้ายเมื่อรวมกับสิ่งที่เขาได้ยินในรถแท็กซี่เมื่อกี้นี้หลินหยินก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นโดยคราวๆแล้ว

"คุณชายหยินเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเราเป็นคุณผู้หญิงลู่ที่คิดว่ามีคนนอกมากเกินไปที่XuelongMountainVillaได้บอกไว้คำหนึ่งลู่ไชเซียก็พาคนบางคนไปและชักชวนให้ทุกคนออกไป!"นักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์กระซิบกล่าวมีความผิดปกติเล็กน้อยในดวงตาของเขาเขารู้โดยธรรมชาติว่าทำไมคนรอบข้างถึงย้ายออกไปนั่นได้ใช้วิธีการบางอย่าง

"พวกคุณขึ้นไปกับฉัน!"

ใบหน้าของหลินหยินมืดมนเหมือนน้ำเขาไม่คาดคิดว่าลู่หยาฮุ้ยจะกล้าสร้างความยุ่งถึงระดับนี้วันนี้เขาจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆเพราะใบหน้าของจางฉีโม่แล้ว

หลินหยินพาคนสองสามคนมาถึงที่ประตูวิลล่าก็เห็นเจี่ยงฉีและเซิ่นซานยืนอยู่ข้างนอกซึ่งไม่สามารถแม้แต่จะเข้าไปในประตูวิลล่าได้ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ทั้งสองคนเป็นอดีตคนสนิทของเขาตอนนี้แม้แต่ในบ้านของเขาก็เข้าไปไม่ได้เหรอ?

"ทำไมพวกคุณถึงอยู่ที่นี่!"

หลินหยินกล่าว

"คุณชายหยิน!"

เจี่ยงฉีและเซิ่นซานเมื่อเห็นหลินหยินก็มีรอยยิ้มปรากฏในช่วงเวลานี้ลู่หยาฮุ้ยเป็นมลพิษที่ทำลายเมืองชิงหยุนหลายคนที่ถูกขับไล่ออกจากXuelongMountainVillaไประบายความทุกข์อยู่ข้างๆพวกเขาและหลายคนยังคงเป็นเพื่อนเก่าของพวกเขาแต่คนเหล่านั้นจะรู้ได้อย่างไรว่าถ้าพวกเขาไม่ใช่ลูกน้องของคุณชายหยินอาจจะแม้แต่ทางเข้าประตูใหญ่ของXuelongMountainVillaก็เข้าไปไม่ได้ด้วยซ้ำ

"ยังไม่เลว!"

หลินหยินมองไปที่ทั้งสองและพยักหน้าแม้ว่าทั้งสองจะอายุมากแล้วแต่ครั้งที่แล้วก่อนที่จะออกไปก็ใช้น้ำพุแห่งชีวิตเพื่อจัดระเบียบร่างกายของพวกเขาใหม่ตอนนี้ก็ถือว่าอยู่บนเส้นทางสู่ศิลปะการต่อสู้แม้ว่าเวลามันจะสายเกินไปสักหน่อยแล้วก็ตามชีวิตนี้ไม่มีอะไรสำเร็จได้แต่อย่างน้อยก็สามารถมั่นใจได้ว่าจะไม่มีการทรมานจากการป่ายเมื่อเขาแก่

ชายชราของเขาหลินหยินที่เดินตามไปเขาไม่ได้บอกว่าจะปกป้องพวกเขาจากความเป็นอมตะแต่ก็ให้พวกเขาร่ำรวยตลอดไป

"คุณชายหยิน!"

เจี่ยงฉีและเซิ่นซานก็ถือได้ว่าเป็นคนบางส่วนจากเมืองเช่นกันแต่ในเวลานี้ดวงตาของพวกเขาเป็นสีแดงเมื่อได้พบหลินหยินพวกเขาถือว่าติดตามคุณชายหยินมาหลายปีแล้วแต่ตอนนี้ทุกคนรอบตัวลู่หยาฮุ้ยกล้าที่จะกลั่นแกล้งพวกเขาแล้ว

"ฉันกลับมาแล้วทุกอย่างจะดี!"

หลินหยินตบไหล่ของทั้งสองคนแล้วเดินไปที่วิลล่า

"ทำอะไร?"

ก่อนที่หลินหยินจะเดินเข้าไปมีคนสองคนที่แต่งกายเหมือนบอดี้การ์ดยื่นมือออกมาเพื่อหยุดหลินหยินมองไปที่เจี่ยงฉีและเซิ่นซานด้วยความดูถูกเหยียดหยามและกล่าวว่า"รีบกลิ้งออกไปคุณผู้หญิงลู่บอกแล้วว่าไม่อยากเห็นพวกคุณถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่พวกคุณที่เคยเป็นสุนัขของคุณชายหยินแม้แต่ประตูใหญ่ของวิลล่าพวกคุณก็เข้าไม่ได้ด้วยซ้ำ!"

"หุบปาก!"

นักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์ที่ติดตามหลินหยินขึ้นมาเห็นฉากนี้ในใจของเขาแอบด่าคนเหล่านี้ตาบอดจริงๆด่าว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณชายหยินต่อหน้าเขานี่ไม่ได้หาความตายหรือ?

"ต่อหน้าคุณชายหยินพวกคุณยังไม่รีบหลบไป!"

หลินหยินยื่นมือออกมาขัดจังหวะคำพูดของนักศิลปะการต่อสู้อันดับสวรรค์มองไปที่บอดี้การ์ดสองคนที่เฝ้าทางเข้าวิลล่าและพูดอย่างเย็นชา"เมื่อกี้คุณบอกว่าใครเป็นสุนัข?"