บทที่ 941 ปัญหา

"คุณปู่คะหลินหยินเพิ่งตีหลีหลัวไปถ้าเกิดซวนหยวนหลงจะมาหาเรื่องหลินหยินหละ?ถ้าเกิดหลินหยินได้ทำร้ายซวนหยวนหลงไปด้วยผู้คนที่อยู่เบื้องหลังเขาคงไม่ลงมือทำร้ายหลินหยินหรอกนะคะ!"

ยังไม่รอให้หลินหยินเอ่ยปากพูดอะไรซวนหยวนเสี่ยวเสวี่ยก็ได้เอ่ยปากพูดเสียงเบาขึ้นมาก่อน

"เสี่ยวเสวี่ยอย่าพูดจามั่วซั่ว!"

ดินแดนแห่งความเป็นอมตะที่ยืนอยู่ข้างซวนหยวนหวู่ตี๋กวาดตามองทุกคนที่อยู่รอบๆทีนึงก่อนจะพูดเสียงเบาเขาเป็นคนในเชื้อสายของคุณพ่อซวนหยวนเสี่ยวเสวี่ยจึงต้องยืนอยู่ฝั่งซวนหยวนเสี่ยวเสวี่ยเป็นธรรมดาอยู่แล้วอิทธิพลอำนาจของซวนหยวนหลงที่อยู่ในตระกูลมีอยู่ไม่น้อยเลยมีความเป็นไปได้สูงมากว่าอาจจะเป็นหัวหน้าตระกูลในรุ่นต่อไปคำพูดพวกนี้ถ้าเกิดซวนหยวนหลงได้ยินเข้าก็ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องที่ตาลปัตรอย่างไรเกิดขึ้น

ซวนหยวนหวู่ตี๋ก็ได้มองซวนหยวนเสี่ยวเสวี่ยด้วยสายตาที่แปลกใจด้วยเช่นกันซวนหยวนหลงเป็นคนที่จัดการเรื่องได้ดุร้ายและเผด็จการมากเขารู้อยู่ว่ารุ่นหลานที่อยู่ในตระกูลต่างรู้สึกหวาดกลัวเขามากกว่าการเคารพเสียอีกแต่คิดไม่ถึงเลยว่าซฒจะนึกว่าซวนหยวนหลงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินหยินงั้นหรอเขายอมรับว่าหลินหยินมีความสามารถพอตัวเลยแต่เมื่อเทียบกับซวนหยวนหลงแล้วก็ยังคงแตกต่างกันเล็กน้อยอยู่

หลังจากที่นิ่งเงียบไปสักพักซวนหยวนหวู่ตี๋ก็ได้เอ่ยปากพูดขึ้นมา:

"ถ้าเกิดซวนหยวนหลงมาหาเรื่องกับนายฉันจะไม่ลงมือแต่ฉันสามารถรับประกันได้ว่าผู้คนที่อยู่เบื้องหลังเขาไม่มีทางลงมือกับนายแน่นอน"

"ได้!"

หลินหยินตอบกลับอย่างเรียบนิ่งถึงแม้จะไม่เคยเห็นซวนหยวนหลงมาก่อนแต่ทว่าการที่สามารถเผชิญหน้ากับดินแดนแห่งความเป็นอมตะคนนึงได้นั้นเขาต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้นอำนาจที่อยู่เบื้องหลังต้องไม่อ่อนแอแน่นอนแต่ว่าถึงแม้เขาจะไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นคนที่ไร้คู่ต่อกรในบรรดานักสู้ระดับขั้นเดียวกันแต่ว่าถ้าเกิดสู้ไม่ไหวทักษะในการหนีนั้นเขาก็มีอยู่พอตัวเหมือนกัน

……….

หลังจากที่พูดคุยกับซวนหยวนหวู่ตี๋ไปสักพักหลินหยินก็ได้จากไปพร้อมกันกับน้าฉินเลย

ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นตำแหน่งที่ตั้งของบ้านตระกูลซวนหยวนแต่ว่ามีเพียงส่วนเดียวของคนในตระกูลซวนหยวนเท่านั้นที่พักอาศัยอยู่ที่นี่คนอื่นๆตั้งอาศัยอยู่ภายในเมืองเล็กๆ

ตอนที่หลินหยินออกมาซวนหยวนเผิงและคนอื่นๆได้จากไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วมีแค่น้าฉินคนเดียวที่ยังรออยู่ที่นั่น

ภายในเมืองเล็กๆดังกล่าวไม่ได้เจริญรุ่งเรืองแต่อย่างใดมีแค่ช่วงเวลาที่ผ่านไปหนึ่งร้อยปีที่นี่ถึงจะค่อนข้างคึกคัก

น้าฉินพาหลินหยินมาถึงบนถนนสายหนึ่งที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในเมืองเล็กๆนี้ยิ้มพลางพูด:

"หลินหยินเดี๋ยวฉันจะพานายไปดูอะไรสนุกๆและจะพานายไปดูคู่ต่อสู้ในเทียนหยวนด้วย"

พฤติกรรมของน้าฉินในตอนนี้เริ่มรู้สึกดีกับหลินหยินมากขึ้นแล้วในเมื่อซวนหยวนหวู่ตี๋ได้ยอมรับในตัวตนของหลินหยินแล้วหลินหยินก็ถือว่าเป็นคนกันเองแล้ว

"โอ๊ะ?ไปที่ไหนหรอครับ?"

หลินหยินถามเสียงเบาตอนนี้ทุกคนในตระกูลต่างๆควรจะฝึกซ้อมและเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันไม่ใช่หรอ?หรือว่าว่างมากจนต้องไปเดินเล่นที่อื่น?

"ตึกเติงเทียน!"

น้าฉินรู้ว่าหลินหยินยังไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องต่างๆในอาณาจักรลับคุนหลุนมากนักแต่เมื่อคิดได้ว่าหลินหยินได้ฝึกฝนกับผู้ที่ส่งบนยอดเขาอายุยังหนุ่มแต่ก็มีระดับความสามารถขนาดนี้การที่จะไม่รู้ความเจริญรุ่งเรืองของโลกนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ปกติมาก

"ตึกเติงเทียนถือว่าเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงในละแวกเทียนหยวนนี้แล้วเจ้าของตึกเติงเทียเป็นผู้ที่คนเชื้อสายพระราชวงศ์และเชื้อสายราชายังต้องให้เกียรติเขาคาดว่าผู้คนทั้งหมดที่เดินทางมาในครั้งนี้ต่างได้ไปรวมตัวกันที่ตึกเติงเทียเป็นที่เรียบร้อยแล้วที่นั่นเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงและดีที่สุดเลยนะ"

"นึกว่าพูดแบบนี้ผมเริ่มสนใจขึ้นมาแล้วแฮะ!"หลินหยินพยักหน้าพลางพูด

ตึกเติงเทียกว้างขวางมาก

ถึงแม้จะดูเก่าแก่เล็กน้อย

แต่ทรงพลังมีพลานุภาพ

ตั้งอยู่บนถนนทั้งสายเลย

แค่ประตูบานเดียวก็ใหญ่เท่าสนามสนามนึงเลยองครักษ์รักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้าประตูก็มียี่สิบกว่าคนแล้วต่างเป็นนักสู้ที่มีระดับขั้นดินแดนอมตะ

ถึงแม้จะอยู่ในอาณาจักรลับคุนหลุนยอดฝีมือดินแดนอมตะก็ไม่ใช่จะมีอยู่เกลื่อนกลาดหัวหน้าตระกูลบางตระกูลก็เป็นแค่ดินแดนอมตะคนหนึ่งเท่านั้นตอนนี้นักสู้ดินแดนอมตะกลับยืนเฝ้าอยู่หน้าตึกเติงเทียนเห็นได้เลยว่าตึกเติงเทียนมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน

"พลังความสามารถของตึกเติงเทียนเทียบเคียงกับเชื้อสายราชาได้เลยหรอครับ?"

หลินหยินถามเสียงเบาจากสิ่งที่เห็นและได้ยินมาในตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้เชื้อสายราชาและเชื้อสายพระราชวงศ์ต้องเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในอาณาจักรลับคุนหลุนนี้แน่นอนคิดไม่ถึงเลยว่าภายใต้อำนาจแปดเชื้อสายราชาสี่เชื้อสายพระราชวงศ์ยังมีตึกเติงเทียนที่แข็งแรงมากขนาดนี้อีกด้วย

"แค่ตึกเติงเทียนเดียวไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของเชื้อสายราชาและเชื้อสายพระราชวงศ์ได้เป็นธรรมดาอยู่แล้วแต่ว่าตึกเติงเทียนน่าจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับสิ่งที่อยู่ใต้เทียนหยวน"น้าฉินกวาดตามองทั้งสี่ทิศรอบนึงก่อนจะพูดเสียงเบา

เขาได้เข้าร่วมตระกูลซวนหยวนมานานหลายปีจึงต้องรู้เรื่องจากวงในที่ตระกูลเล็กๆไม่รู้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว

"แบบนี้น่ะหรอ?"

หลินหยินเหมือนคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้แล้วรู้สึกสนใจขึ้นมาเล็กน้อย

น้าฉินที่อยู่ข้างๆพูดขึ้นมาต่ออีกว่า:"และเป็นเพราะตึกเติงเทียนแข็งแกร่งมากพอนี่เองจึงไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเชื้อสายราชาและเชื้อสายพระราชวงศ์มากขนาดนั้นเพราะฉะนั้นจึงมียอดฝีมือจำนวนมากได้เข้าร่วมตึกเติงเทียนอีกอย่างภายในตึกเติงเทียนมีสมุนไพรยาที่เป็นเอกลักษณ์หลายชนิดและมีการทำงานร่วมกันกับตระกูลใหญ่ๆจำนวนมาก"

"อีกอย่างภายในตึกเติงเทียนนักสู้ธรรมดาทั่วไปสามารถรับประทานอาหารอยู่ที่ชั้นหนึ่งชั้นเดียวเท่านั้นตึกเติงเทียนมีทั้งหมดเก้าชั้นทุกชั้นต้องผ่านการทดสอบเท่านั้นถึงจะขึ้นไปได้"

"และตอนนี้ยอดฝีมือวัยรุ่นหนุ่มสาวในอาณาจักรลับคุนหลุนต่างรวมตัวกันอยู่ที่ตึกเติงเทียนตำแหน่งของใครสูงกว่าชื่อเสียงจนต้องโด่งดังกว่ามากเป็นธรรมดาอยู่แล้ว"

น้าฉินก็พอเข้าใจเกี่ยวกับตึกเติงเทียนอยู่บ้าง

ค่อยๆอธิบายให้หลินหยินทีละข้อๆ

ในระหว่างที่พูดไปด้วยทั้งสองก็ได้มาถึงหน้าทางเข้าของตึกเติงเทียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"นายท่านฉิน!"

เห็นได้ชัดเลยว่าหัวหน้าองครักษ์รักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้าสุดรู้จักน้าฉินยิ้มพลางนำไปหลินหยินและน้าฉินเดินเข้าไปด้านใน

น้าฉินพยักหน้าให้หัวหน้าองครักษ์ก่อนจะสอบถาม:"ตอนนี้จำนวนคนที่เข้าไปมีเท่าไหร่แล้ว?"

"เข้าไปประมาณสองพันกว่าคนแล้วครับแต่ว่าที่นั่งที่อยู่ด้านในก็ยังมีเยอะมากอยู่ครับ"หัวหน้าองครักษ์พูดด้วยน้ำเสียงที่ปนไปด้วยความภาคภูมิใจเล็กน้อย

ความหมายแฝงของคำพูดนี้คือกำลังจะสื่อถึงความยิ่งใหญ่ของตึกเติงเทียน

ราวกับเป็นวัตถุที่ใหญ่โตมโหฬารร่วงตกลงมาอยู่ที่นี่ยังไงอย่างงั้น

"โอ๊ะ?"

น้าฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะขาด:"ปีนี้คนน้อยขนาดนี้เลยหรอ?"

นี่มันไม่ค่อยปกติถึงแม้จะเป็นวันธรรมดาทั่วไปลูกค้าที่มาตึกเติงเทียนทุกวันก็มีมากกว่าหนึ่งพันคนเลยและตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลาที่เทียนหยวนเปิดตัวอีกด้วยไม่ควรจะมีคนน้อยขนาดนี้สิถึงจะถูก

"เทพธิดาหลีเหมิงมาแล้วครับมีคนจำนวนมากที่จะมาพร้อมกันกับเทพธิดาหลีเหมิงน่ะ!"หัวหน้าองครักษ์เกาหัวตัวเองเบาๆพลางพูด

"มิน่าล่ะ"

น้าฉินพยักหน้าก่อนจะพาหลินหยินมุ่งหน้าเดินเข้าไปภายในตึกเติงเทียน

ถึงแม้ว่าเทพธิดาหลีเหมิงจะไม่ใช่คนในเชื้อสายราชาเชื้อสายพระราชวงศ์แต่ก็เป็นผู้สืบทอดคนหนึ่งที่เป็นยอดฝีมือในระดับดินแดนโลกอมตะขั้นสูงสุดเช่นกันบวกกับหน้าต่างที่สง่างามเป็นที่รักของใครหลายๆคนการที่เธอมาแล้วมีคนมาด้วยเป็นจำนวนมากก็เป็นพวกที่จะไปปกป้องเธอเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

และในตอนนี้เองกลิ่นอายออร่าที่แกร่งก้าวพุ่งเข้ามาอย่างกระทันหัน

"หลบไปๆ!"

ตอนที่เสียงเพิ่งดังขึ้นยังอยู่ห่างไกลอยู่แต่ทันทีที่คำสุดท้ายได้จบลงเจ้าของเสียงก็ได้มาถึงหน้าประตูตึกเติงเทียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

จากนั้นน้าฉินก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่สวมใส่เสื้อผ้าดิบสีขาวเดินเข้าไปถึงด้านหน้าหัวหน้าองครักษ์

"ฉันคือลูกศิษย์จากภูเขาต้าฮวงฮั้วซินเสียนยอดฝีมือดินแดนอมตะขั้นสูงสุดพวกนายจำหน้าฉันไว้นะต่อไปข้าจะมาเที่ยวเล่นที่นี่บ่อยๆถึงตอนนั้นพวกนายอย่าเข้ามาห้ามฉัน!"

"ภูเขาต้าฮวงไม่เคยได้ยิน!"

หัวหน้าองครักษ์ใช้สายตาที่เยือกเย็นจ้องมองฮั้วซินเสียนถึงแม้เขาจะเป็นแค่หัวหน้าองครักษ์คนเดียวแต่ว่าแม้กระทั่งคนในเชื้อสายพระราชวงศ์และเชื้อสายราชายังไม่กล้าใส่อารมณ์ให้เขาเลยคนๆนึงที่ไม่รู้ว่ามุดออกมาจากรูไหนยังกล้ามาก่อนเรื่องที่คคคอีก

"วันนี้นายอาจจะไม่เคยได้ยินแต่ว่าหลังจากวันนี้เป็นต้นไปชื่อเสียงของฉันเลื่องลือไปทั้งคุนหลุน!"

ฮั้วซินเสียนจ้องมองหัวหน้าองครักษ์พลางพูดอย่างเย่อหยิ่ง

"ไปเถอะครับ!"

หลินหยินส่ายหน้าไปมาเป็นแค่คนที่ไม่รู้จักความเป็นความตายคนเดียวเท่านั้นไม่มีค่าให้เขามายืนดูอยู่ที่นี่หรอกกลิ่นอายที่อยู่บนตัวฮั้วซินเสียนนี้ซับซ้อนมากขึ้นลงไม่แน่วแน่เห็นได้ชัดเลยว่าเป็นนักสู้ที่เพิ่งบรรลุถึงขั้นดินแดนอมตะขั้นสูงสุดแม้กระทั่งระดับขั้นของตัวเองยังไม่ทันปรับให้แน่วแน่เลยและเห็นได้ชัดมากเลยว่าหัวหน้าองครักษ์ของตึกเติงเทียนแข็งแกร่งกว่าถึงแม้ว่าอายุจะค่อนข้างมากแล้วแต่ก็ได้ขัดเกลาอยู่ในระดับขั้นดินแดนอมตะขั้นสูงสุดมานานหลายปีแล้วเช่นกันห่างจากดินแดนแห่งความเป็นอมตะแค่ก้าวเดียวแล้วเท่านั้น