บทที่ 925 คุณชายหยินโปรดให้อภัย

เติ้งเฉิงยังคงรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนไม่หาย

แม้ว่ายวี่เชี้ยนจะมีชื่อเสียงและทำเงินให้บริษัทได้ไม่น้อยแต่เธอก็เย็นชาเกินไปและไม่ได้เป็นที่ชื่นชอบในบริษัทมากนักผู้บริหารระดับสูงหลายคนไม่ค่อยพอใจยวี่เชี้ยนแม้แต่พ่อของเขาก็เคยพูดเรื่องนี้

"ถ้าไม่ได้เห็นแก่ที่เธอสร้างรายได้ให้บริษัทมากมายขนาดนี้เธอคงจะโดนพักงานไปนานแล้ว"

นี่คือคำพูดเดิมของพ่อของเติ้งเฉิง

ดูเหมือนว่าตอนนี้พ่อเขาคงไม่นิ่งเฉยอีกต่อไปคงมีแต่ความมั่นใจโดยสิ้นเชิง

‘ถ้าหากบอกตั้งแต่แรกว่าแฟนหนุ่มของเธอมีภูมิหลังยิ่งใหญ่ขนาดนี้ฉันก็คงเอาอกเอาใจคุณไปนานแล้ว‘เติ้งเฉิงลูบต้นขาดาราสาวทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเติ้งเฟยน้องชายของเขาพลางตบต้นขาของหล่อนเบาๆและดาราสาวก็รีบยื่นโทรศัพท์ให้เติ้งเฉิง

"ไอ้บ้านี่ไม่รับโทรศัพท์ในเวลาแบบนี้อีก!"

โทรศัพท์ไม่ได้ถูกรับสายและเติ้งเฉิงก็โทรออกอีกสายอย่างรวดเร็ว

"อะไรนะเจ้าสองอยู่ที่DijingFilmAcademyหรอ?รีบไปหยุดเขาเร็วและบอกเขาว่าอย่าสร้างปัญหาไม่งั้นพวกเราจะตายกันหมด!"

...

ในตอนนี้กงซุนชิวยู่ก็มาถึงร้านกาแฟหลังจากรับสายเธอก็ออกมาจากกองถ่ายและรีบมาที่นี่

กงซุนชิวยู่เข้ามาในร้านกาแฟและเมื่อเธอเห็นหลินหยินดวงตาของเธอก็ส่องประกายสว่างขึ้นและกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปทางหลินหยินและกล่าวเสียงต่ำ"พี่ชาย!"

"คุณชิวยู่!"

ทั้งยวี่เชี้ยนและเซียงเซียงต่างตกตะลึงเมื่อพูดถึงชื่อเสียงของกงซุนชิวยู่ในDijingFilmAcademyเธอโด่งดังกว่ายวี่เชี้ยนอยู่มากเดิมทีกงซุนชิวยู่เป็นนักเรียนที่ประสบความสำเร็จสูงในต่างประเทศและเมื่อกลับมายังอาณาจักรมังกรเธอก็เลือกเรียนต่อที่DijingFilmAcademy

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยทรัพย์สินของตระกูลกงซุนยิ่งทำให้เธอมีชื่อเสียงมากมายในแวดวงภาพยนตร์

"มาแล้วหรอนั่งเถอะ!"

หลินหยินพยักหน้ารับกงซุนชิวยู่นั่งลงข้างกายหลินหยินในแววตาของเธอเต็มไปด้วยความคิดต่างๆนาๆเธอคิดว่าหลินหยินมาที่นี่เพื่อตั้งใจมาหาเธอเสียอีกไม่คาดคิดว่าเขาจะนัดกับสาวงามอีกสองคนมาที่ร้านกาแฟด้วย

ความสัมพันธ์ระหว่างลูกพี่ลูกน้องของพวกเขาทั้งสองไม่ได้ลึกซึ้งขนาดนั้นสินะ?เธอไม่มีหวังแล้วใช่ไหม?

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ดวงตาของกงซุนชิวยู่ก็ส่องสว่างขึ้น

เมื่อหลินหยินยวี่เชี้ยนและคนอื่นๆกำลังคุยกันในร้านกาแฟเติ้งเฟยก็เดินเข้ามาในร้านกาแฟพร้อมกับผู้คนสิบกว่าคนที่พรั่งพรูเข้ามา

"เติ้งเฟยมาแล้ว!"

เมื่อเห็นเติ้งเฟยหัวใจของเซียงเซียงแทบหยุดเต้นเธอรีบขยิบตาส่งสัญญาณไปยังยวี่เชี้ยน

เธอรู้ดีว่าเติ้งเฟยไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่เขาเคยตามจีบรุ่นพี่ของพวกเธออยู่ครั้งหนึ่งซึ่งในตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นมีคนรักอยู่แต่เติ้งเฟยก็นำคนไปรุมทำร้ายคนรักของเธอและเขาก็ไม่กล้าที่จะตอบโต้เติ้งเฟยกลับไปจึงทำได้แค่เพียงเลิกกับรุ่นพี่คนนั้นเท่านั้น

ยวี่เชี้ยนขมวดคิ้วและมองไปที่หลินหยินมีเพียงแค่กงซุนชิวยู่ที่ยังคงมีสีหน้าไม่แยแสก็แค่คนจากตระกูลเติ้งคนหนึ่งเท่านั้นไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับเธอ

เมื่อหลินหยินเห็นดังนั้นเขาจึงพูดอย่างใจเย็น"ไม่เป็นไรหรอก!"

"เติ้งเฟยคุณมาทำอะไรที่นี่?"

ยวี่เชี้ยนขมวดคิ้วและกล่าวขึ้นเธอรู้ว่าเติ้งเฟยมาที่นี่เพราะเธอแต่เขาก็ไม่อยากไปพัวพันกับหลินหยินแม้ว่าเขาพอจะรู้ว่าหลินหยินนั้นมีอิทธิพลอยู่บ้างแต่GreenlandEntertainmentก็เป็นบริษัทที่มีอิทธิพลไปทั่วโลก

"เชี้ยนเชียนปัญหาที่คุณก่อนั้นใหญ่เกินไปและมันยากสำหรับบริษัทในการจัดการกับมันพี่จ้าวโทรหาฉันหลายครั้งและขอให้ฉันมาเกลี้ยกล่อมเธอตอนนี้อาชีพการงานของเธอกำลังรุ่งและเธอไม่ควรมีเรื่องอื้อฉาวเหล่านี้และตอนนี้เธอควรไปชี้แจงในเว่ยป๋อแล้วเราจะกลับไปที่บริษัทเพื่อจัดการกับเรื่องนี้"

เติ้งเฟยกล่าวด้วยความหวังดี

"จริงสิคุณคนนี้คือคนรักของเชี้ยนเชียนสินะคุณควรมองดูระหว่างตัวเองและเชี้ยนเชียนสักหน่อยเชี้ยนเชียนไม่ใช่คนที่คุณคู่ควรทางที่ดีคุณควรชี้แจงต่อหน้าสื่อดีกว่าไม่เช่นนั้นอย่าโทษผมถ้าหากผมใช้วิธีที่ไม่ดีกับคุณ!"

เติ้งเฟยมองไปที่หลินหยินด้วยท่าทีที่ไม่เป็นมิตรนัก

ความโกรธฉายแววในดวงตาของหนิงเชวียและเขากำลังจะลุกขึ้นแต่ถูกสายตาของหลินหยินหยุดไว้เสียก่อน

"เติ้งเฟยคุณไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องของฉันและอย่ามาหาฉันอีก!"

ยวี่เชี้ยนยืนขึ้นและกล่าวอย่างเย็นชา

"ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะยุ่งเรื่องของเธอแต่เธอต้องคิดให้ชัดเจนนะเชี้ยนเชียนเธอได้เซ็นสัญญากับบริษัทแล้วว่าในระยะเวลาห้าปีเธอจะไม่มีเรื่องอื้อฉาวต่างๆสิ่งที่เธอทำตอนนี้มันถือว่าเธอละเมิดสัญญา!"เติ้งเฟยมีความทนไม่ไหวสะท้อนออกมาจากแววตาและพูดต่อว่า"เธอควรรู้ไว้ว่าถ้าเธอทำให้ฉันไม่พอใจเธอก็อย่าคิดจะอยู่ในวงการบันเทิงอีกต่อไป!"

"ในเมื่อคุณก็รู้ดีว่าฉันไม่ควรสร้างเรื่องอื้อฉาวแล้วคุณมายุ่งวุ่นวายกับฉันทำไมทุกวัน?ฉันจำได้ว่าเรื่องอื้อฉาวที่แพร่กระจายไปครั้งล่าสุดมันก็เกิดขึ้นเพราะคุณ!"ยวี่เชี้ยนมองไปที่เติ้งเฟยอย่างเย็นชา

"ยวี่เชี้ยนเธออย่าให้ฉันต้องบังคับ!"

เติ้งเฟยไม่สามารถคุมอารมณ์ได้อีกต่อไปยวี่เชี้ยนเป็นแค่นักแสดงแต่เธอกลับหยิ่งผยองต่อหน้าเขาสงสัยเธอคงจะคิดว่าเขารักเธอจริงๆหรือ?

"เธอเชื่อไหมแค่เพียงคำพูดของฉันเพียงประโยคเดียวตลอดชีวิตที่เหลือของเธอเธอจะไม่ได้เล่นละครแม้แต่เรื่องเดียวแค่เพียงฉันพูดคำเดียวแฟนหนุ่มไร้ค่าของเธอก็สามารถตายจากโลกนี้ไปได้ได้"

"นายพูดว่าใครไร้ค่า?"

กงซุนชิวยู่กระแทกโต๊ะและลุกขึ้นยืน

เติ้งเฟยจะดูถูกใครเธอก็ไม่สนใจทั้งนั้นแต่ไม่ใช่กับหลินหยินลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้

"กงซุนชิวยู่!"

เติ้งเฟยขมวดคิ้วทันทีเมื่อครู่ตอนที่เขาเข้ามาเขาเห็นแค่เพียงยวี่เชี้ยนและชายหนุ่มในข่าวลือคนนั้นและเขาไม่ได้สังเกตเห็นกงซุนชิวยู่แม้แต้น้อยอำนาจอิทธิพลของตระกูลกงซุนนั้นยิ่งใหญ่แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในดิจิงแต่ในช่วงไม่นานมานี้แนวโน้มการพัฒนาของตระกูลกงซุนค่อนข้างดีดังนั้นตระกูลเติ้งของเขาจึงไม่อยากทื่จะขัดแย้งกับตระกูลกงซุน

"คุณกงซุนเรื่องนี้เป็นเรื่องภายในของกรีนแลนด์ของผมหวังว่าคุณจะไม่เข้ามายุ่งผมยังคาดหวังถึงความร่วมมืออีกมากระหว่างเรา!"

เติ้งเฟยมองไปที่กงซุนชิวยู่อย่างมาดมั่นแม้ว่าครอบครัวของกงซุนจะมีอิทธิพลแข็งแกร่งแต่ถ้ากงซุนต้องการอยู่ในวงการบันเทิงกรีนแลนด์เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ของเขาก็เป็นอุปสรรคที่กงซุนชิวยู่ไม่สามารถข้ามไปได้

"ถ้าฉันต้องการจะยุ่งล่ะ?"กงซุนชิวหยู่พูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน

"ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องเกรงใจเลยครับ!"เติ้งเฟยยิ้มเยาะและพูดอย่างเย้ยหยัน

เซียงเซียงที่อยู่ข้างๆมองอย่างใจจดใจจ่อ

เธอเหลือบมองไปที่หลินหยินและพบว่าหลินหยินยังคงนั่งอยู่ในท่าทีสบายๆและไม่แสดงอารมณ์ข้างในออกมาเมื่อครู่นี้ชายหนุ่มผู้นี้บอกว่าเขาจะทำให้เชี้ยนเชียนเป็นดาราอันดับหนึ่งของโลกแต่ตอนนี้เขายังไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะตอบโต้เลยสู้รุ่นพี่ชิวยู่ไม่ได้

‘ไม่ได้การละหลังจากจบเรื่องนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เชี้ยนเชียนพบเจอคนหลอกลวงคนนี้อีกต่อไปเลวจริงๆ!’

ในขณะที่เซียงเซียงกำลังก่นด่าอย่างดุเดือดในใจทันใดนั้นประตูของร้านกาแฟก็ถูกผลักเปิดออกอีกครั้งและมีคนคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาเขาผู้นั้นก็คือเติ้งเฉิง

"พี่ทำไมมาที่นี่ได้?"

เมื่อเห็นเติ้งเฉิงแววตาของเติ้งเฟยก็ประหลาดใจ

ในขณะที่เติ้งเฟยกำลังประหลาดใจเติ้งเฉิงก็สาวเท้าเข้ามาหยุดตรงหน้าหลินหยินอย่างรวดเร็วแล้วคุกเข่าลงอย่างแรงจนเกิดเสียงพร้อมกับร้องขอความเมตตา

"ผมเติ้งเฉิงจากตระกูลเติ้งขอคารวะคุณหลินขอให้คุณหลินโปรดให้อภัย!"

ครู่ก่อนเขาได้สอบถามกับตระกูลที่เขารู้จักดีและรู้ว่าบุคคลนี้อาจจะเป็นคุณชายหยินในตำนานเพราะด้วยอายุที่น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกันและความล้ำลึกเกินหยั่งถึงเช่นนี้

ทันใดนั้นทุกคนในพื้นที่ต่างเงียบสงัดเติ้งเฟยมองไปที่เติ้งเฉิงอย่างไม่เชื่อสายตาและการแสดงออกบนใบหน้าของเขาก็นิ่งสนิทไม่ไหวติง